落日乌江系小船,拔山气势想当年。一间古庙荒烟外,野鼠衔髭上几筵。
赤壁危矶几度过,沙头江上郁嵯峨。
今人误信黄州是,犹赖水经能正讹。
种田不遇岁,策名不遭时。胡尘晦落日,西望泣路岐。
猛虎啸北风,麇麚皆载驰。深泥架疲牛,踸踔余何之。
诘屈白道转,缭绕清溪随。荒谷啸山鬼,深林啼子规。
长叹指故山,三奏归来词。不逢眼中人,调苦车逶迟。
士繇松筠操,幼深琼树姿。别来平安否,何阶一申眉。
白云失帝乡,远水恨天涯。昂藏双威凤,曷月还西枝。
努力爱华发,盛年振羽仪。但令迍难康,不负沧洲期。
莫作新亭泣,徒使夷吾嗤。
隋家耕垄偏陈宫,留得钟山蒋郡东。
只怕东南分王气,那知零落锦帆风。
关车暇日劳挥尘,玉树春风自满庭。
欲问乌衣旧时事,静无秋燕有秋萤。
图书粲东壁,星斗下西楼。
满座襟怀爽,一轮风露秋。
云山遗古意,汉汉洗诗愁。
更欲骑黄鹤,相随汗漫游。
一面东风百万军,当年此处定三分。
汉家火德终烧贼,池上蛟龙竟得云。
江水自流秋渺渺,渔灯犹照获纷纷。
我来不共吹箫客,乌鹊寒声静夜闻。
依依燕子可怜生,相向于人真有情。
不道华堂曾止息,如今穷巷莫经营。
六朝盛事同流水,千载遗踪只旧城。
白日飞忙难话此,话时须等夕阳明。
满叶是清霜,培根无沃土。耻作秦皇松,宁为冯异树。
英灵自有风,荫蔚长如雨。可怜青青姿,不知人事古。
望天涯、涕泪纵横。牵一缕幽情。挂一缕幽情。你久无消息分明。
问一日归程。滞一日归程。阻关山,传斥堠,早一阵心惊。
晚一阵心惊。待春来,又春去,听一啭流莺。怨一啭流莺。
夜悄悄、人静无声。过一度寒更。怕一度寒更。