朝来行药向秋池,池上秋深病不知。
一树木犀供夜雨,清香移在菊花枝。
二月芳菲在水边,旅人消困亦随缘。
晴舒蝶翅初匀粉,雨压杨花未放绵。
有句自题闲处壁,无钱难买贵时船。
最怜隐者高眠地,日春风是筦弦。
在生贫不害,早丧可嗟吁。
天下黄金有,人间好句无。
魂应湘水去,名与浪仙俱。
平日惟耽茗,坟前种几株。
开扉(fēi)在石层,尽日少人登。
一鸟过寒木,数花摇翠藤。
茗煎冰下水,香炷佛前灯。
吾亦逃名者,何因似此僧(sēng)。
把门开在峭壁上,一天到晚很少有人能爬上来。
一只鸟飞过寒冷的枯木,好几朵花在翠藤上便摇曳起来。
煮茶使用的是寒冰下面的水,而香火居然燃着佛像前的灯。
我也是一个逃避名声者,什么原因使我看起来很像这岩居僧。
开扉:开门。扉,门扇。
何因:什么缘故,为什么。
堂吏喧呼拥后先,綵帘微动八音宣。圣恩汪濊儒臣集,天语丁宁宰相传。
翠叶银幡高压帽,玉盘珍果谩堆筵。沾濡拜舞归来晚,马上题诗不记鞭。
藤溪钓叟清且奇,出处不与旁人知。翛然垂钓坐溪上,下上云月相追随。
朝看溪上云,暮踏溪头月。青山绿水是生涯,红蓼丹枫共萧瑟。
有时欲写苍龙姿,雷轰电掣风雨驰。高堂素壁见挥扫,凛凛毛发寒生肌。
有时直向梅花下,弄笔摇毫恣描写。新条旧干总横斜,嫩蕊疏花亦潇洒。
藤溪钓叟非钓徒,遁世不见真良谟。得鱼沽酒唤溪友,颠倒汗漫同驩娱。
君钓藤溪鱼,我作藤溪歌。风尘澒洞豺虎出,一笑奈尔藤溪何。
老我无心出市朝,东风林壑自逍遥。
一犁好雨秧初种,几道寒泉药旋浇。
放犊晓登云外垄,听莺时立柳边桥。
池塘见说生新草,已许吟魂入梦招。
张率东南美。
刘孺洛阳才。
揽笔便应就。
何事久迟回。
假帅如公自古无,邦人久矣望锋车。
政声难掩诸公说,明主周知万里余。
豹尾鸡翘那欠此,莼羹鲈鱠且归欤。
江头鼓动江船去,喜气欢声动里闾。
清流汩汩树斜斜,胜地金山底处家。总是光明拳下路,任人击竹笑桃花。