栩林前代植,第宅昔人居。高荫犹临野,幽丛独芘墟。
花开当夏密,子熟过林疏。深处惟来鸟,收时得赋沮。
云霄千尺近,雨露百年馀。偶为登临到,因怀别驾车。
小筑青冥不厌劳,松拖紫翠竹牵梢。
仙郎不忆青绫被,辛苦江头一把茅。
桂籍联荣四十年,萍漂南北两茫然。寒暄粗接无淹晷,生死俄分有逝川。
黄纸尚传批凤诏,青箱空掩绝韦编。诸郎头角皆翁似,试看煎胶为续弦。
老牯挽犁泥没膝,剡剡青秧针水出。大麦登场小麦黄,桑柘叶大蚕满筐。
猿鸟初呼聚俦侣,缫丝百箔闻好语。此时物色不可孤,劝君沽酒提壶卢。
渐看华顶出,幽赏意随生。十里行松色,千重过水声。
海容云正尽,山色雨初晴。事事将心证,知君道可成。
惨惨天寒独掩扃,纷纷黄叶满空庭。孤坟何处依山木,
百口无家学水萍。篱花犹及重阳发,邻笛那堪落日听。
书幌无人长不卷,秋来芳草自为萤。
万物待新生,吉辰斯日最。梅花馥冷芬,兰若蕴清气。
烛粲雪窗红,篆凝绛纱翠。屠酥同寿君,户户有人醉。
岩根石溜自涓涓,一见尘劳顿洒然。惟有开山老尊宿,无心可洗亦无泉。
空原悲风吹苜蓿,胡儿饮马桑乾曲。
谁家女子在氇城,呜呜夜看星河哭。
黄金为闺主为宇,平生不出人稀睹。
父怜母惜呼小名,择对华门未轻许。
干戈漂荡身如寄,绿鬓朱颜反为累。
朝从猎骑草边游,暮逐戎王沙上醉。
西邻小姑亦被虏,贫贱思家心更苦。
随身只有嫁时衣,生死同为泉下土。
出门有路归无期,不归长愁归亦悲。
女身如弱难自主,壮士从姑不如女。
惊沙惨淡连云起,曳杖悲歌行复止。
春城是处闻鼓鼙,好风依旧开桃李。
对花惆怅忽逢君,把酒无欢如啜水。
六年丧乱两相见,世路艰难嗟若此。
江边盗贼真游魂,挟虏声援图并吞。
金陵失守数骑入,会稽移跸千官奔。
只今州县多阻绝,消息时听行路说。
百川背海欲西流,八柱搘天愁更折。
苻坚陈乱丘山摧。夜闻鹤唳犹惊猜。
莫轻赤壁一炬火,曹瞒气焰随飞灰。
功名邂逅有快意,岂在今日无人哉。
天方稔祸祠豪杰,故遣君辈多沈埋。
亦知兴衰运有极,天时一半因人力。
男儿遇事不作难,看君赤手排荆棘。