霜华重于雪,星光明似月。喔喔荒鸡鸣,萧萧征煚发。
一树衰残委泥土,
双林荣曜植天庭。
定知此后天文里,
柳宿光中添两星。
临水临风漾碧漪,含烟含雾一枝枝。
战尘收后无离别,又见长条到地时。
池口至海口,望望三舍外。
辰发莫已到,回首西日在。
风师肯怜客,祖道烦一嗌。
我舟疑凌虚,楚山真历块。
蜚鸣相让疾,惊浪乃弗逮。
穷涂坐局缩,颇尝得此快。
遄迈自本图,阙供恐贻悔。
未办问村胶,且计具薪菜。
平居相值晚,况复道涂留。
今我思挥麈,逢君为舣舟。
人情方慕贵,吾道合归休。
吏责真难塞,聊为泮水游。
南郭先生比鷾鸸,年年过我未愆期。
休论玉谢当时事,大抵乌衣只旧时。
杨柳杏花何处好,石梁茅屋雨初乾。
绿垂静路要深驻,红写清陂得细看。
言归固多欣,值险辄大怖。
方趋顺风捷,忽与奔涛遇。
得非蛟龙争,无乃雷霆怒。
我舟仅如掌,我命且如缕。
何止失人色,殆欲成狼顾。
神明力扶持,生死费调护。
平生素多艰,安坐乃其处。
便哦归来辞,勿草远游赋。
同行信同忧,相唁劳相谕。
急反浪头魂,还寻酒中趣。
松菊犹存岁晚期,五株柳树复奚为。
风流不在春风日,要看秋风摇落时。
无端抹尽白门烟,衰丑如斯祇自怜。入世茫然同槁木,阅人多矣是寒蝉。
楼头只挂青天月,水畔间思碧玉年。蕉萃一生缘底事,江潭照影尚缠绵。