北望平川。野水荒湾。共寻春、飞步孱(chán)颜。和风弄袖,香雾萦(yíng)鬟(huán)。正酒酣(hān)时,人语笑,白云间。
飞鸿落照,相将归去,淡娟娟、玉宇清闲。何人无事,宴坐空山。望长桥上,灯火乱,使君还。
北望平川,野水荒湾。与士彦共觅春光、飞步上南山。和暖的山风拂弄着衣袖,弥漫着淡淡香气的云雾萦绕在鬟边。摆酒畅饮,白云之间,笑语喧哗,直有仙游之乐。
日暮时分,大鸿雁飞过夕阳斜挂的天幕,游山的人们一一归去,这时天空仍澄净静美,让人沉醉。不知是谁还无事闲坐在空山上远望。他一定会看到长桥上,灯火闪烁,那是太守游山夜归。
泗守:指当时泗州太守刘士彦。南山:都梁山。在县南六十里。香雾:雾气。
飞鸿:鸿雁。
野外逢迎少,柴门落叶稠。
人闲不扫室,客到始梳头。
且为烹茶坐,还因看竹留。
登临如有兴,更上水边楼。
孔巢父,竹溪流。
竹溪之水可饮牛,胡为去干肉食谋?孔巢父,盍归来?河
北虎幸毙,河中虎方威。
孔巢父,不归去。
十年东海迷烟雾,钓竿空负珊瑚树。
青山楼阁楚江东,身在苍茫晚色中。
故国自遥难望见,不关春树雨溟蒙。
梅残玉靥(yè)香犹在,柳破金梢眼未开。东风和气满楼台,桃杏拆,宜唱喜春来。
梅花虽残了,它那洁白的花瓣上香气。柳树抽芽了,梢头一片嫩黄色,柳叶儿还没长出来。春风和煦,吹满楼台。桃杏的花苞儿刚刚裂开,这种情景正该高唱《喜春来》。
玉靥:似玉的脸颊,此处指梅花瓣。靥,面颊上的酒窝。柳破金梢眼未开:破,指嫩芽刚出。金梢,嫩黄色的树梢。眼未开,指柳叶尚未长出,如睡眼没有睁开一样。桃杏拆:拆,拆裂。指桃杏的花苞刚刚裂开。拆,原作折,误。
云轻龙意倦,雨宿鸟声阑。晓袖浮芳润,轻蹄印草乾。
尘光愁欲放,曙色幸犹跚。望里青梅落,应为渴者酸。
吾乡故人零落尽,见子老成殊慰心。祥金百鍊乃利器,桐尾方焦逢赏音。
河东臬府幕下士,飞传来作朝正使。太和岭上盗已空,旌旗尽是官军红。
杀人如麻道路绝,朝狐暮枭竞巢穴。严风歘起霜倒飞,塞日黯淡寒无辉。
子来未几遽言归,使我东望泪沾衣。岂不闻并州少年游侠子,手携玉龙最轻死。
并州将军刘越石,夜半登临长啸起。汾河直来绕郡城,雁门离石寒峥嵘。
老旻四叶弹丸地,大梁全师劳再征。一朝征贼辄破碎,大将不诛天失刑。
为子作歌歌愤激,眼中太行如动色。安得壮士射乌弓,为落搀抢连太白。
此老无柴棘,襟期一见同。诗如孟东野,名是米南宫。
把酒推年长,围炉到夜终。剩吟须剩醉,相对各衰翁。
词场绿发竞才雄,幕府朱衫觉道穷。
孤愤扫除诗句里,壮图流落酒杯中。
宦游已倦年将暮,人事随生日又东。
珠玉满篇劳宠赠,建溪风格袭文公。
除诏移关陕,征途半斗牛。落帆江蒲月,跃马戍垣秋。
葱岭霜吹剑,龙堆雪点裘。兵家破竹势,幕府涌泉谋。
且作从军乐,安知出塞愁。观公颇丰下,努力取封侯。