开帘眺夕景,寥天气清澈。广宇生夕凉,虚牖来华月。
暗虫傍砌吟,明
同是东川客。又谁知、临沧祖饯,转劳惜别。买得短艭沙岸舣,恰好波渌数尺。
最无那、风前铁笛。吹彻碧空云寸裂。看垂杨、也带愁颜色。
龙钟泪,我先滴。如其旅况真萧瑟。忆相逢、斗茶说饼,荷晨菊夕。
偻指西迟才几日,又屈落红春寂。慨携手、河梁赠策。
一纸家书修未得,报平安幸代传萍迹。归期在,桔涂月。
兴来出门去,一出澹忘归。山鸟识人意,殷勤来去飞。
濯足黄河水,濯发济阳波。清者去不回,濯者其奈何。
碧海银汉落,九天瑶镜分。五湖不载宫袍去,笑煞江东日暮云。
一从云水住,曾不下西岑。落木孤猿在,秋庭积雾深。
泉流通井脉,虫响出墙阴。夜静溪声彻,寒灯尚独吟。
勾芒畅生意,惠风改繁霜。
日月天清明,桃李春辉光。
庶情悉萌达,众羽同飞翔。
乘时各有适,皞皞齐康庄。
山人感物化,欣惬殊未央。
回视元气初,万端一微茫。
我欲观其微,因之问鸿荒。
负郭二顷田,贸易办丧祭。
丧祭幸已周,啼饥坐终岁。
长贫固非病,时运矧复尔。
幽居日月闲,糜粥胜甘腻。
明日春风生,它山蕨薇紫。
风云雨雪自何来,我有乾元大矣哉。
万景出奇供杖履,群峰环翠拱楼台。
兴来吟咏谁裁剪,饭罢游行岂去回。
信口道来俱妙妙,教人寻访几枝梅。
弱植惊风急自伤,暮来翻遣思悠扬。曾飘紫陌随高下,敢拂朱阑竞短长。萦砌乍飞还乍舞,扑池如雪又如霜。莫令岐路频攀折,渐拟垂阴到画堂。
宁须种种谱宣和,一片春云亦自多。谁遣此君相伴住,翻枝常入楚人歌。