乡党共推贤,干名二十年。早怀荆岫璞,迟下祖生鞭。
敢谏书无报,徒行履欲穿。圣朝公道在,搔首赋归田。
草堂閒杀老狂夫,世上穷愁尽拨除。壮志岂期游汗漫,轻身今欲托玄虚。
市廛不入佯多病,道侣相安可久居。揽结林泉清气在,不知诗兴近何如。
两屐春泥懒过门,一筇斜日会前村。烟霞梦想西山榻,风雨襟期北海尊。
不俟主人趋竹所,休烦渔父入桃源。老年谬忝诗名共,莫惜灯前更细论。
娟娟月出敬亭山,曾照书声竹树间。澹墨何须题雁塔?扁舟先已过龙湾。
仙人观阙云端见,帝子笙箫月下还。水驿花开笑相问,澹波谁似白鸥闲?
征凤鲜于专节制,戮鲸王式任偏裨。长江谩击中流楫,落日方悬大将旗。
夜泣寒机嫠掷纬,朝妆明镜女扬眉。丈夫身在难乾没,三秀煌煌是紫芝。
三十年前湖上路,君之外舅钱塘簿。春风双鬓绿于云,岂料于今各迟暮?
迟暮相逢两相顾,出者非迂处非误。君出才如班定远,我处心惭黄叔度。
向年边氓弄锄梃,屈君从戎曾不腐。皇家福力九鼎固,尔民何异罝中兔?
上功幕府寂不闻,一命低徊乐其素。参佐南安郡幕归,行李萧然只如故。
于今复理吏部铨,束书朝上阊门船。柳条缄黄雪初霁,鸥波吹白舟当牵。
翻书蓬窗遮老眼,沽酒野店浇残年。想见新春花欲然,君应醉倒春风前。
青云故人布百辟,黄纸除书来九天。得官南归应过我,姑苏台东野水边。
却问朝端泰秘监,何时寄我归来篇?
谁继清忠最老成,韦庵头白气峥嵘。平生学术尊刘向,少日声名盖贾生。
制锦老为溪上邑,横金晚致幕中评。高怀直欲吞馀子,爽气何堪发九京?
絮酒益兴霜露感,书题重积死生情。羊昙恸哭青山路,宿草萋萋夕照明。
外甥似舅明昌帝,取法宣和尚工伎。李早画马供奉时,画院森森严品第。
冀之北土马所生,早也想见房星精。遂令龙媒出毫素,侧胸注目疑嘶鸣。
纨扇画三骑,郎君峭鞍辔。窄衫绣襮四带巾,靴尖曾踢中州碎。
紫绒军败祁连山,金钿玉轴仍南还。好事空馀扇头马,至今拂拭尘埃间。
郎官新受大夫封,又喜荣加俸级崇。边塞勤劳才两载,绝胜民部十年功。
萋(qī)萋春草秋绿,落落长松夏寒。
牛羊自归村巷,童稚不识衣冠。
茂盛的春草,在秋天还呈现出生机勃勃的绿色。高大挺直的松树,夏季的树荫凉爽。
牛羊无需人们去驱赶,自己会回到村里的小巷子。孩子们天真烂漫,不认识达官显贵。
绿:全诗校:“一作碧。”落落:松高貌。孙绰《游天台山赋》:“藉萋萋之纤草,荫落落之长松。”