轻霭浮空,乱峰倒影,潋滟十里银塘。绕岸垂杨。红楼朱阁相望。芰荷香。双双戏、鸂鶒鸳鸯。乍雨过、兰芷汀洲,望中依约似潇湘。风淡淡,水茫茫。动一片晴光。画舫相将。盈盈红粉清商。紫薇郎。修禊饮、且乐仙乡。更归去,遍历銮坡凤沼,此景也难忘。
又宿东山寺,前游四十年。风尘凡几变,衣钵已三传。
竹径消残雪,松门隐暮烟。虎溪送客处,尚忆远公禅。
黄卷无端作睡媒,火云万朵郁崔嵬。
暑如酷吏何当去,薰自重华知几来。
脚踏层冰思远壑,手遮赤日厌飞埃。
披襟坐石不能夜,忽听南山起怒雷。
虑涕拥心用。
夜默发思机。
幽闺溢凉吹。
闲庭满清晖。
紫兰花已歇。
青梧叶方稀。
江上凄海戾。
汉曲惊朔霏。
发斑悟壮晚。
物谢知岁微。
临宵嗟独对。
抚赏怨情违。
踌躇空明月。
惆怅徒深帷。
杏火烧空泼眼明,游人荡桨渌芜城。山歌惯习吴歈调,水戏终含楚些声。
草满池塘春涨浅,燕归帘幕午风轻。踏青旧约谁能问,已喜年来粥有饧。
兼旬哭子鬓成丝,老眼眵昏泪绠縻。
玉雪可怜凋并砌,金环无复探邻枝。
何堪投杖逢曾子,谁解推天继退之。
沧海逝波无返日,觉城南去有逢时。
水烟霜树矗层峦,点破江心一簇寒。
见说天多剩得月,为予间上上方看。
行药归来即杜门,啸台秋色背人群。
幽虫傍草晚相映,远水着烟寒未分。
高亢可能称独行,穷空犹擬赖斯文。
过从好事今谁是,自笑何如杨子云。
长信秋来月自圆,夜香独拜玉阶前。
妾吟不顾君王宠,惟顾君王寿万年。
珊瑚枕上玉箫横,一曲霓裳万里行。
漫道九重宫殿远,岁曾掩得外边声。