男邦养士拟侯邦,师师宁分彼一分。
明辨正须烦幕府,作成庶不异州庠。
紫金山回连三岛,甘露楼高俯八荒。
六代豪华犹在目,停桡毋惜小徜徉。
汙泥除尽藉根花,留得孤芳照病翁。
水面亭亭尘不染,县知不是蓼花红。
明月韬光甓社湖,发挥千载赖耆儒。
清江曲就无人识,来往横塘一鄙夫。
多病早休官,自是台无馈。
东门享鶢鶋,宁若龟曳尾。
有酒可斟酌,有力给薪水。
朗咏渊明诗,如斲郢人鼻。
所期免朝饥,敢幸赏异味。
大{载车肉}来邻邑,细缕出纎指。
一见喜折屐,三思食失匕。
珍非我可常,灶非吾敢媚。
胡可狥口腹,有若囊无底。
诸君有用学,土苴足经世。
龙肝与风髓,何求不适意。
此岂费万钱,正自不难致。
贵贱理则殊,气味固相似。
城外云连郭隗台,草堂寂寞傍坟开。碑铭有字人常读,宰树成行手自栽。
雊雉春迎寒食出,哺乌晴逐夕阳来。百年霜露无穷思,击筑酬歌总是哀。
粲粲冰肌雪未暾,萧萧疏影写黄昏。情深西子湖边树,梦入罗浮月下村。
万斛春光归笔力,一枝云气沁香魂。清江寂寞杨丞远,无限风流此日存。
为山郁穹窿,乃处厚地中。君子有令德,逊志息微躬。
种菊春雨洽,纫兰秋露浓。斋居玩易象,素履慎初终。
山城马足动红尘,杂沓晨趋服色新。绵蕞草仪谁所具,伤心半是大廷臣。
将军作镇古滁阳,林壑遥分豹节光。僻爱石泉鸣绝巘,侧开茅屋倚疏篁。
千峰雨送寒流急,一径云低暮色苍。莫笑祭遵不好武,时平无事借鹰扬。
危槛高凭万里风,湖天飞雨映冥濛。二仪漭荡长波外,七泽回游元气中。
绮宴疑张龙女宅,瑶弦似听帝妃宫。酒阑忽见君山出,髣髴仙鬟亸太空。