展开阅读全文
黄叶逐西风,归心与俱起。
况复怀美人,相望一溪水。
闻名知几年,会面数月耳。
如何于其间,四旬还索处。
美人志前修,脂车日千里。
平生洁白行,尺璧绝瑕指。
持以照寒溪,溪澄疑有滓。
飞乌哑哑鸣,未倦投深枝。
如何三年仕,束带事鞯羁。
丈夫志有在,岂为日再炊。
事业不足道,空成楚冠縻。
有时屏朱墨,静坐欲无为。
不复顾目前,屠沽斗群儿。
食焉不能怠,况有尸素讥。
风俗幸朴茂,不与骄侈期。
抚摩雅无术,一稔适登时。
吏议尚见贷,兹怀敢萌欺。
一日事必葺,九仞功易隳。
垂满得佳友,天怜愚顿姿。
大鹏翼垂云,而蒙嗤赤鴳。兰蕙岂不芳,零落同萧苋。
贞则抱忠诚,伯兰乃谗间。宰嚭售奸欺,伍员徒苦谏。
金石犹销铄,萋菲为祸患。中情一暌离,安得回清盼。
信义不我亏,殿忧泪泛潸。袖里尺素书,顾托云中雁。
展开阅读全文
时屯宁易犯。
俗险信难羣。
坎坛元淑赋。
顿挫敬通文。
遽沦班姬宠。
夙窆贾生坟。
短俗同如此。
长叹何足云。
展开阅读全文
同伴,相唤。
杏花稀,梦里每愁依违。
仙客一云燕已飞,
不归,泪痕空满衣。
天际云鸟引情远,
春已晚,烟霭渡南苑。
雪梅香,柳带长,
小娘,转令人意伤。
展开阅读全文
江畔,相唤。
晓妆鲜,仙景个女采莲。
请君莫向那岸边,
少年,好花新满船。
红袖摇曳逐风暖,
垂玉腕,肠向柳丝断。
浦南归,浦北归,
莫知,晚来人已稀。
妾乘油壁车,郎骑青骢马。愿作双车轮,随郎马蹄下。
成都不可住,郎题桥上柱。临邛道上花,是妾当垆处。
门前沟中水,日夕东西流。上有双鸳鸯,交颈同白头。
白日何皎皎,浮云变重阴。忠义虽云烈,谗巧间君心。
子椒毁屈平,宰嚭恶子胥。怀沙沈湘浦,鸱夷弃五湖。
大义贯金石,何能顾微躯。居高忽下议,卒受傍人愚。
楚王终俘虏,吴国竟丘墟。杳杳九泉暮,衔恨当何如。
我欲竟此曲,此曲伤君神。往者勿复道,寄谢后代人。
展开阅读全文
锦里,蚕市。
满街珠翠,千万红妆。
玉蝉金雀,
宝髻花簇鸣□,绣花裳。
日斜归去人难见,
青楼远,队队行云散。
不知今夜,
何处深锁兰房,隔仙乡。