岱宗秀维岳。
崔崒刺云天。
岝崿既崄巘。
触石辄芊绵登封瘗崇坛。
降禅藏肃然。
石闾何晻蔼。
明堂秘灵篇。
山行非前期,弥远不能辍。但欲淹昏旦,遂复经盈缺。
扪壁窥龙池,攀枝瞰乳穴。积峡忽复启,平途俄已闭。
峦陇有合沓,往来无踪辙。昼夜蔽日月,冬夏共霜雪。
江南倦历览,江北旷周旋。怀新道转迥,寻异景不延。
乱流趋孤屿,孤屿媚中川。云日相辉映,空水共澄鲜。
表灵物莫赏,蕴真谁为传。想像昆山姿,缅邈区中缘。
始信安期术,得尽养生年。
今夜关山月,偏能照马鞍。卢龙征戍客,圆缺几回看。
遥想金闺里,应悲玉露寒。黄沙三万里,何日是长安。
绝巘千寻势,飞泉万叠痕。
寒光涵玉岫,灵派析璇源。
峭壁河流立,苍崖井浪翻。
猿悲经树急,龙骇落潭浑。
气爽诸峰秀,声和众簌喧。
功成身退日,期此灌中园。
此地似商岭,云霞空往还。衰条难定鸟,缺月易依山。野色耕不尽,溪容钓自闲。分因多卧退,百计少相关。
要路豪家非往还,岩门先有不曾关。众心惟恐地无剩,
吾意亦忧天惜闲。白练曳泉窗下石,绛罗垂果枕前山。
樵夫岂解营生业,贵欲自安麋鹿间。
兔月半轮明。
狐关一路平。
无期从此别。
复欲几年行。
暎光书汉奏。
分影照胡兵。
流落今如此。
长戍受降城。
沿山无数好山迎,才出杭州眼便明。两岸濛濛空翠合,琉璃镜里一帆行。
烟水萧疏总画图,若非米老定倪迂。何须更说江山好,破屋荒林亦自殊。