钟阜犹存王气销,石城自打晚来潮。行逢旧燕乌衣巷,偶听残莺白下桥。
风月一天袁虎咏,衣冠满地阿龙超。临觞莫漫悲千古,六十年前是六朝。
赌墅风流误后贤,屡朝狎客递当筵。宫车惯入鸳鸯寺,台阁新翻《燕子笺》。
千载埋金悲故国,十州镕铁铸当年。停云歌歇行云散,断送繁华尺五天。
江孔倾危不足论,可怜名士亦脂唇。犊车诣阙宁非妄,翟茀蒙尘岂是真。
削柿南流满淮甸,回戈东指下湘滨。帝星长白增芒耀,前路驱除定有人。
尔汝歌如水调长,江南江北共凄凉。不知横锁千重断,尚恋回舟一水香。
红豆按歌空有泪,庭花比玉恰逢霜。到今无客悲禾黍,旧院人还说顿杨。
三王德弥薄。
惟后用肉刑。
太苍令有罪。
就递长安城。
自恨身无子。
困急独茕茕。
小女痛父言。
死者不可生。
上书诣阙下。
思古歌鸡鸣。
忧心摧折裂。
晨风扬激声。
圣汉孝文帝。
恻然感至情。
百男何愦愦。
不如一缇萦。
秦淮萧瑟不胜秋,桃叶歌残古渡头。北固云山都似洛,南朝天子本无愁。
百年故宅寻江令,一角丛祠拜蒋侯。极目疮痍资抚恤,繁华漫说帝王州。
握中清酒马脑钟,裾边杂佩琥珀龙。欲持寄君心不惜,共指三星今何夕。
浓黛轻红点花色,还欲令人不相识。金壶夜水讵能多,莫持赊用比悬河。
芳树归飞聚俦匹,犹有残光半山日。莫惮褰裳不相求,汉皋游女习飞流。