山堂夜岑寂,灯下看传灯。
不觉灯花落,茶毗一个僧。
元日年年见,天涯意故长。诗篇示宗武,春色酌瞿唐。
白发又新岁,黄甘非故乡。弟兄团拜处,归去愿成行。
於菟绝绳去,顾兔追龙蛇。
奔走十二虫,罗网不及遮。
嗟我地上人,岂复奈尔何?未去不自闲,将去乃喧哗。
天上驱兽官,为君肯停楇。
鲁阳挥长戈,日车果再斜。
酾酒劝尔醉,期尔斩蹉跎。
偕醉遣尔去,寿考自足夸。
岁云莫矣谁能守,唯有此心初不移。
宇宙随流任尔去,虚空对面即吾师。
三杯醉倒聊从俗,一点灵明欲语谁。
来日日新无限事,归根一笑彼安知。
凤历首春王,三元启远昌。
衣冠充闾里,云物动笙簧。
共舞椒花醉,真成机械忙。
人生当此日,何必古羲皇。
百尺长松涧下摧,知君此意为谁来。
霜枝半折孤根出,尚有狂风急雨催。
醉後先眠客莫嗔,谁能守岁费精神。
幸无爆竹惊寒梦,休羡椒花颂好春。
今岁明年才隔夕,人情物态顿趋新。
遥怜儿女团栾处,政欠屠酥第十人。
遍数故交亲,何人得六旬。今年已入手,馀事岂关身。
老自无多兴,春应不拣人。陶窗与弘阁,风景一时新。
诏书发廪周饥荒,使君减价粜黄粱。奉行上意固已良,小人用心胡不臧。
㪷米大半杂以糠,横索民钱名贴量。怨语嗷嗷盈道傍,我惭寸禄偷太仓。
见之不言咎谁当,言之人指为轻狂,作诗聊语同舍郎。
目注云霓为国忧,何心肥马更轻裘。庶民愁恨旱无雨,三日滂沱农有秋。
且喜上公容我请,不辞大白共君浮。人言太守无才术,端藉士龙监此州。