八卦既成列,幽赞天地功。
邈哉九圣意,究此□堂中,
□机□严□,华□□涧松。
□□理傥析,欲游学□踪。
歇马龙山傍古城,椒浆一掬拜先生。清流已尽封疆狱,汗简犹高俊及名。
弟子能为文信国,友朋何憾窦游平。墓门寂寂松楸老,似听啼鹃带血声。
辞家万里戍,关路隔风烟。赋重无馀饷,边荒不种田。
小兵知有死,贪吏尚求钱。倚赖君王福,何时唱凯旋。
珠宫夜无喧,潇洒绝壁下。天高露气澄,溪净月光泻。
孤吟虚馆秋,独宿空山夜。何当谢九尘,笙鹤拥高驾。
日暖银塘绿,溪边出浣纱。
若耶烟似雨,步步入荷花。
人生白驹过,世态苍狗变。
纷纷慕跖蹻,寥寥志务卞。
赫赫王侯居,翕翕富贵恋。
翠盖拥游云,朱鞍曜惊电。
金张财力豪,许史名声炫。
滔滔利欲波,卓卓见所见。
长揖万乘君,玄发谢朝弁。
行人相叹咨,群公遥祖饯。
高风振朝野,流光照史传。
嗟嗟绅緌士,来者宜知劝。
暖风收拾乍晴烟,春水西湖并半船。
若使杜陵轻着眼,应言直下是青天。
相知乐今夕,华月共芳筵。宁知君见爱,乃在三载前。
鸾鹤本同心,不计时后先。感君期我厚,起坐为流连。
旨酒有余欢,何必罗清鲜。天寒气萧瑟,倏忽驹影迁。
流云未得归,竟与回风旋。此行君莫惜,江水深无极。
潞河一夜吹秋风,岸沙飞走旋转蓬。蒲帆百尺挂大舸,我友万子归江东。
万子江东何所住,云占林泉最幽处。荆溪一灯明玻璃,影写铜官万行树。
正趁橙黄橘绿时,鲈鱼入脍伴莼丝。初脱朝衫理游棹,秋来何地不相宜。
但惜声名满天下,一时史笔推班马。竟将著作老名山,握别人人泪盈把。
万子胸中故浩然,早看富贵等云烟。诸公叹息何为者,我自乡园乐静便。
家藏邺架高连屋,自来三径留松菊。尚书清德好诒谋,爱坐林边课耕读。
古称有子万事足,佳儿况是连城玉。即今十岁吟凤凰,馆阁耆儒多刮目。
此日携儿向潞河,一船明月照诗多。归去荆溪如见忆,莫忘尺素来京国。
分符报政未经年,路绕衡阳喜复传。冠服已将回左衽,湖湘容易转吴船。
功联汉柱青云上,忧系燕台玉几前。此去荆门应不远,金溪馀韵想依然。