无成老见过,望望太平歌。
惊雨愁扃户,闻风虑偃禾。
杯中醇止久,瓶底粟无多。
畎亩忧时切,天乎少警何。
使者星车自九天,一声天语万人传。恩光晓月明旌旆,和气薰风入管弦。
北海樽罍须酩酊,东山歌舞亦婵娟。按行况觉都无事,倒载何妨作饮仙。
尘中事日生,拨剔且山行。
补被欣然出,登车趣便清。
奴收携蜡屐,客主带棋枰。
才过城闉外,耳要命无市声。
滞雨春惟冷,端忧夜更长。曲肱思已乱,如面世难防。
捷报闻平寇,安书喜到乡。鹿门心未遂,谁与论行藏。
悠悠世事称无穷,千灵万象生虚空。活人性命由百谷,还须着意在耕农。
自有奸民逃禁律,农夫倍费耕田力。青巾短褐皮肤乾,不避霜风与毒日。
暮即耕兮朝即耘,东坻南垄无闲人。春秋生成一百倍,天下三分二分贫。
天意昭昭怜下土,英贤比迹生寰宇。惩奸济美号长材,来救黎元暗中苦。
我闻悯农之要简而平,先销坐食防兼并。更禁贪官与豪吏,悯农之道方始行。
的皪横枝爱老崔,一尊长对画图开。此生端有梅花分,閒远春风入手来。
倐烁夕星流。
昱奕朝露团。
粲粲乌有停。
泫泫岂暂安。
徂龄速飞电。
颓节骛惊湍。
览物起悲绪。
顾已识忧端。
朽貌改鲜色。
悴容变柔颜。
变改茍催促。
容色乌盘桓。
亹亹衰期迫。
靡靡壮志阑。
既惭臧孙慨。
先愧杨子叹。
寸阴果有逝。
尺素竟无观。
幸赊道念戚。
且取长歌欢。
倏烁夕星流,昱奕朝露团。粲粲乌有停,泫泫岂暂安。
徂龄速飞电,颓节骛惊湍。览物起悲绪,顾已识忧端。
朽貌改鲜色,悴容变柔颜。变改苟催促,容色乌盘桓。
亹亹衰期迫,靡靡壮志阑。既惭臧孙慨,复愧杨子叹。
寸阴果有逝,尺素竟无观。幸赊道念戚,且取长歌欢。
朔风吹雨正尘埃,忽见江梅驿使来。
忆著家山石桥畔,一枝冷落为谁开。
望望峰峦紫翠凝,杖藜补屐谩登登。樵歌谷静声相荅,雨霁林香气欲蒸。
行乐可无诗似锦,从容那用酒如渑。何当摆脱尘中虑,许我移家共作朋。