白马行且嘶,玉勒锦障泥。扬鞭羽林郎,宿卫通金闺。
一朝赴边急,转战玉关西。长戈挥白日,高旌卷彩霓。
驱山填火井,累石起云梯。烽举星芒乱,弓开月影低。
分符降赤勒,飞箭定渠黎。功许韩彭并,名与卫霍齐。
主恩谅可报,国难讵难挤。孰甘局乡邑,门巷闭蒿藜。
门前又见马如流,兵革缤纷几日休。
岭似车盘方税驾,滩如雷霹更行舟,
豺狼敢侮乾坤大,江海徒深虮虱忧。
安得将坛登李郭,挽回羲御照神州。
山根短日堕寒影,溪上乱风吹结衣。
自怜野性老尚癖,逢着梅花便不归。
娇态殿馀春,芳名艳花谱。樽酒暖风前,僛僛为君舞。
清晖流玉宇,繁阴覆金井。露警鹤鸣馀,先生酒初醒。
坎止流行信此身,只凭诗酒过残春。
地偏自觉日成趣,道在何妨岁食贫。
且养金丹娱晚境,难将白发事时人。
但馀未了名山债,竹杖芒鞋入梦频。
昨辞金华殿。
今次鴈门县。
寝卧握秦戈。
栖息抱越箭。
忍悲别亲知。
行泣随征传。
寒烟空徘徊。
朝日乍舒卷。
独坐苦无赖,开轩怀抱空。徘徊帘上月,淅沥竹间风。
清影迷篝火,哀音咽砌虫。怪来寒次骨,霜气已冥濛。
斯道天开万象陈,根荄枝叶总吾真。诸君欲问传心者,请听街前击瓮人。
城门伐鼓日欲堕,西山返照入平芜。玉关秋动气横塞,交河霜冷夜弯弧。
健儿风吹白豹障,将军雪压金仆姑。昼传羽檄连云戍,夜发精兵到海隅。