蜂蕊分香,燕泥破润,暂寒天气清新。帝里繁华,昨夜细雨初匀。万品花藏四苑,望一带、柳接重津。寒食近,蹴踘秋千,又是无限游人。红妆趁戏,绮罗夹道,青帘卖酒,台榭侵云。处处笙歌,不负治世良辰。共见西城路好,翠华定、将出岩宸。谁知道,仁主祈祥为民,非事行春。
十亩閒閒老此生,清泉白石伴幽情。每邀明月持杯斝,不逐春云绕市城。
池馆醉归花正发,山堂梦断雨初晴。何时献罢钧天乐,林下期君把臂行。
曾应大中天子举,四朝风月鬓萧疏。不随世祖重携剑,
却为文皇再读书。十载战尘销旧业,满城春雨坏贫居。
一枝何事于君借,仙桂年年幸有馀。
一化西风外,禅流稍稍分。买碑行暮雨,斫石葬寒云。
静户关松色,荒斋聚鸟群。朗吟声不倦,高传有遗文。
晓色寒侵露未晞,黄沙漠漠扑征衣。劳人几度图兴建,大地千年护翠微。
丘壑欲开桃李径,□畴渐觉、稻梁肥。海邦形胜雄东顾,立马罗山□落晖。
髯龚画马师曹霸,相见开元天宝年。水满曲江春草碧,何知蜀栈上青天。
天地一洲渚,北平南攲危。幽并深以厚,江浙清且奇。
武林颇英秀,川汇仍山卑。应接殚天巧,类非人力为。
径山最佳处,有岩称玉芝。居防俗士驾,地乃贤人宜。
郎公留名德,平时为羽仪。引年归故里,不复衣朝衣。
留侯黄石心,白傅香山期。结宇名胜外,日与尘事违。
泉石景物状,尽任诸贤诗。伊予来东藩,滥持使者麾。
平生爱山水,弗惮命驾之。当候秋风高,远造岩下扉。
浣濯缨上尘,散步松间綦。未能继高躅,聊用慰所思。
滁州太守文章公,谪官来此称醉翁。
醉翁醉道不醉酒,陶然岂有迁客容。
公年四十号翁早,有德亦与耆年同。
意古直出茫昧始,气豪一吐阊阖风。
乌烟鬼,少年状貌真魁伟。如何转盼须臾尔,变化魌魑难向迩。
可怜昼亦如夜时,生亦如死期。寄言三五少年子,莫向红尘作鬼嬉。
乌鬼含冤白鬼笑,故鬼前驱新鬼啸。风雨回首一灯昏,数点青燐犹照耀。
区区蛮触越南都,令行禁止风霜俱。白日如镜照寰宇,鬼乎何处藏其躯。
去去去何住,一盂兼一瓶。水边寒草白,岛外晚峰青。
宿处林闻虎,行时天有星。回期谁可定,浮世重看经。