祈禳致风雨,传说自古先。京师大旱连二年,地蒸热气如云烟。
林林嘉木尽槁死,毋论黍稷生秋田。武当真人张洞渊,为道有心如铁坚。
粗衣恶食夜不眠,两眼奕奕光射天。天子有敕丞相宣,诏君祷雨纾忧煎。
君坐默不语,奏达虚皇前。将吏驱蛟龙,雷电相后先。
童童雨脚昼夜悬,平地涌水如通川。稚禾出土芃芃然,小草大木争芳妍。
都人士女喜欲颠,谓君直是真神仙。我今为作喜雨篇,勒诸厓石千年传。
南岐在秦蜀山谷中,其水甘而不良,凡饮之者辄病瘿(yǐng),故其地之民无一人无瘿者。及见外方人至,则群小妇人聚观而笑之曰:“异哉,人之颈也!焦而不吾类!”外方人曰:“尔垒(lěi)然凸出于颈者,瘿病之也,不求善药去尔病,反以吾颈为焦耶?”笑者曰:“吾乡之人皆然,焉用去乎哉!”终莫知其为丑。
南岐这个地方在四川的山谷中,这里的水甘甜却水质不好,凡饮用它的人都会患上颈瘤病,所以这里的居民都没有不得颈瘤病的。当看到有外地人来,就有一群小孩妇女围观取笑他,说:“外地人的脖子好奇怪,(脖子)细小一点也不像我们。”外地人说:“你们在脖子那肿大是得了病,你不去寻找药来祛除你的病,反而认为我的脖子是细小的呢?”取笑他的人说:“我们乡里的人都是这样的,不用去治的!”最终没有谁知道自己是丑的。
瘿:颈瘤病,即颈上生囊状瘤子。群小:贬称见识浅陋的人。焦而不吾类:(脖子)细小一点也不像我们。焦,干枯,这里形容人的脖子细。类,类似。垒然:形容臃肿的样子。
保意滔天苦作威,狂驱海若走冯夷。
因看平地波翻起,知是沧浪鼎沸时。
初似长平万瓦震。忽如圆峤六鳌移。
直应待得澄如练,会有安流往济时。
陋室何妨似燕窠,暮年终得返鱼蓑。壶中日月时常好,枕上功名不足多。
往古来今真夜旦,高天厚地一罝罗。鹿门幸有庞公乐,牛角徒为宁戚歌。
家住衡山第几峰,每从方外振玄踪。藏身现有无缝塔,行脚还寻偃盖松。
庾岭风霜驯虎豹,洞庭云雨起蛟龙。悬知说法维摩室,独许曼殊拄箭峰。
非舫偏名舫,萧然树石佳。何须添画壁,即此是书斋。
柳密风生座,荷新水浸阶。湖山都入胜,鱼鸟共忘怀。
不觉开诗境,因之溯道涯。栋梁予有待,舟楫汝惟谐。
岂羡双飞鹢,犹嫌两部蛙。浮家千百辈,民瘼念江淮。
风激沧溟立,惊涛拍翠峦。朝昏存大信,天地涌奇观。
皎日雷频作,秋江雪早寒。贾帆收欲尽,千里水弥漫。
啛啛孤韵入秋林,切切幽心语夜深。
惯不怜人成好梦,却凭好事戏相寻。
在床在户身难主,添恨添愁巧自深。
何不早从金笼住,傍人枕畔共哀吟。
堕泪销魂趁落晖,北风愁绝客南归。人随云水心随月,是否坡翁善学韦。
寰海沸兮争战苦,风云愁兮会龙虎。四百年汉欲开基,
项庄一剑何虚舞。殊不知人心去暴秦,天意归明主。
项王足底踏汉土,席上相看浑未悟。