青藜杖出氛埃外,白版扉开水竹边。
造物与闲仍与健,乡人知老不知年。
斋居每袖持螯手,妄想宁流见麴涎?昨夜小庭风露冷,菊花消息已先传。
晚瞩西池上,池清暑气微。
云烟互明灭,蒲荇两因依。
戏鰋来无定,眠凫久自飞。
纷吾刀笔虑,逢此憺忘归。
小儿不识愁,起坐牵我衣。
我欲嗔小儿,老妻劝儿痴。
儿痴君更甚,不乐愁何为。
还坐愧此言,洗盏当我前。
大胜刘伶妇,区区为酒钱。
石帆山下乐谁如?八尺轻舠万顷湖。
能酿人家分小榼,爱棋道士寄新图。
条枚积地树鸡栅,沟港接筒浇芋区。
父子还家更何事,断编灯下讲唐虞。
骑牛远远过前村,吹笛风斜隔垄闻。多少长安名利客,机关用尽不如君。
雨馀溪水掠堤平,闲看村童戏晚晴。竹马踉蹡冲淖去,纸鸢跋扈挟风鸣。
三冬暂就儒生学,千耦还从父老耕。识字粗堪供赋役,不须辛苦慕公卿。
秋入村居卫水新,萧萧踪迹托荆榛。桑田有政供吾课,盘味无兼爱客频。
风雨匡床堪豹隐,云霄枯木半龙鳞。朝朝晚起无多事,课子横经懒不嗔。
香碗蒲团又一新,天将闲处著闲身。
东窗换纸明初日,南圃移花及小春。
妇女晨炊动井臼,儿童夜诵聒比邻。
早知闾巷无穷乐,悔不终身一幅巾。
春至凝寒已渐收,邮程一望古扬州。江乡可奈分南北,王事尤难任去留。
跨鹤腰缠迹未拟,索梅诗动兴偏稠。舟车在处无遗算,军国于时待借筹。
财赋东南昔陆海,江淮上下此襟喉。贤劳自合资分理,清赏还兼事胜游。
景物依然存夜市,烟花何用忆迷楼。潮通瓜步樯俱集,月照芜城骑若流。
琴调广陵音尚续,诗篇斗野句堪酬。琼花观想看春乐,皂角林奇破虏谋。
萤苑终宵明达旦,雷塘五月迥生秋。使君别有通商惠,榷吏宁同裕国忧。
物力操嬴卑仅晏,诗盟契阔念应刘。莫疏音信传云翼,肯使浮沉付石头。
二十四桥箫并发,怀人遮莫动羁愁。
冰澌漱齿夜生寒,白苧生裁踏月残。水面有风人不见,只教荷气上阑干。