东洛言归去,西园告别来。白头青眼客,池上手中杯。——裴度
离瑟殷勤奏,仙舟委曲回。征轮今欲动,宾阁为谁开。——刘禹锡
坐弄琉璃水,行登绿缛堆。花低妆照影,萍散酒吹醅。——白居易
岸荫新抽竹,亭香欲变梅。随游多笑傲,遇胜且裴回。——张籍
澄澈连天境,潺湲出地雷。林塘难共赏,鞍马莫相催。——裴度
信及鱼还乐,机忘鸟不猜。晚晴槐起露,新雨石添苔。——刘禹锡
拟作云泥别,尤思顷刻陪。歌停珠贯断,饮罢玉峰颓。——白居易
虽有逍遥志,其如磊落才。会当重入用,此去肯悠哉。——张籍
寒蛩鸣不定,郭外水云幽。南浦雁来日,北窗人卧秋。
病身多在远,生计少于愁。薄暮西风急,清砧响未休。
远上寒山石径斜,寒山影里见人家。鸟啼深处舂灵药,马饮春泉踏浅沙。
日落远波惊宿雁,月临荒戍起啼鸦。烟霞淡泊无人到,只有绯桃万树花。
有树巢宿鸟,无酒共客醉。月上蝉韵残,梧桐阴绕地。
独出村舍门,吟剧微风起。萧萧芦荻丛,叫啸如山鬼。
应缘我憔悴,为我哭秋思。
笋班玉立五云阶,曾醉天家舞马杯。
坐困庚楼分月久,明从尧殿带春来。
洪钧暖入宫桥柳,金鼎香传驿使梅。
爆竹一声春梦晓,沈香亭北牡丹开。
竹翠苔花绕槛浓,此亭幽致讵曾逢。水分林下清泠派,
山峙云间峭峻峰。怪石夜光寒射烛,老杉秋韵冷和钟。
不知来往留题客,谁约重寻莲社踪。
草,草。折宜,看好。满地生,催人老。金殿玉砌,荒城古道。青青千里遥,怅怅三春早。每逢南北离别,乍逐东西倾倒。一身本是山中人,聊与王孙慰怀抱。
芳草晴时春日低,樱桃花发乱莺啼。
也应船上看山色,不似青山送马蹄。
乍晴山染碧,过雨落疏花。
水阔暮天迥,村居春昼嘉。
倚栏时展画,留客旋烹茶。
賸得闲中趣,吟诗到日斜。
离别家乡岁月多,归来人事半消磨。惟有门前鉴湖水,春风不减旧时波。