归心常共知,归路不相随。彼此无依倚,东西又别离。
山花含雨湿,江树近潮欹。莫恋渔樵兴,生涯各有为。
帝里春无意,归山对物华。即应来日去,九陌踏槐花。
朱门临九衢,云木蔼仙居。曲沼天波接,层台凤舞馀。
曙烟深碧筱,香露湿红蕖。瑶瑟含风韵,纱窗积翠虚。
秦楼今寂寞,真界竟何如。不与蓬瀛异,迢迢远玉除。
幽人栖隐处,白云望且重。老樵浩歌来,指点王刀洞。
长林莺语密,细路橘花交。绝壁开平麓,幽人此结茅。
凿窗窥涧底,引水过松梢。欲买山南地,邻君辟石巢。
韶华荏苒岁方新,相对城南莫厌频。故里虽遥忘作客,广文强半是交亲。
青云任奋天池翼,白首重逢海国春。到处春盘供苜蓿,深杯聊醉落花辰。
暂向云斋借榻眠,窗风一线晚秋天。淋浪樽酒狂摛句,点闪檠灯伴论禅。
盘角竹声时淅沥,帘旌桂影弄婵娟。话穷依约方成梦,蓦听疏钟到枕前。
端坐苦愁思。
揽衣起西游。
树木发春华。
清池激长流。
中有孤鸳鸯。
哀鸣求匹俦。
我愿执此鸟。
惜或无轻舟。
欲归忘故道。
顾望但怀愁。
悲风鸣我侧。
羲和逝不留。
重阴润万物。
何惧泽不周。
谁令君多念。
自使怀百忧。
照夜玉狻猊,霜毛铁凿蹄。
春风金络脑,小雨锦障泥。
御驾驰天上,军封受海西。
日供三品料,缄口不闻嘶。
马服古名将,孤军镇海壖。射雕天雨血,拔槊地飞泉。
筝手调银甲,花奴递玉鞭。虎营灯火夜,自注十三篇。