帝德如天四海同,卉裳相率向华风。称藩特奉龙函表,偃武仍包虎韔弓。
贡自炎方归域内,心先流水到江东。路经日出知天大,城与山蟠见地雄。
诏语陪臣趋玉陛,班随仙仗列彤宫。陈情委曲为蛮语,赐对从容彻圣聪。
驼钮新颁王印重,蚁觞屡饮尚樽空。承恩共识皇华使,命将毋劳矍铄翁。
已拟再将周白雉,底须复表汉年铜。五弦曲奏鲸涛息,重译人还鸟道通。
薏苡生仁供旅食,桄榔垂叶荫诗筒。部迎定见新□骑,驿送犹思上国鸿。
歌舞万年当率化,扶携百越共摅忠。大明烛物今无外,从此皆如禹甸中。
江北江南春去,园林无数花飞。萋萋芳草满路,何事王孙未归。
留此秦时松,挂彼太古月。青山从东来,宛转气一歇。
空际放奇观,阴森排万笏。霜风吹老马,烟色逼苍鹘。
红泉泻秋涧,何处笙竽发。
宫前石马对中峰,云里金铺闭几重。
不见露盘迎晓日,唯闻木斧扣寒松。
骊珠一颗千仞渊,渔翁探得遭骊眠。
一朝吹堕千万颗,恐是蛟骊卧半天。
骈花俪叶妙天下,文赋直追古班马。
手抉河汉裂锦章,写在诗歌轧骚雅。
大篇赤手捕长蛇,不须控勒骑生騧。
短篇任意起忽伏,苍江浩浩涛中槎。
文章妙手压场屋,到底亡羊还得鹿。
庐陵方买载月舟,清淡又展朝天轴。
军将打门书一封,呼起醉梦为醒忪。
只怕至宝不肯留山中,雷霆风雨取去还蛟龙。
山花雨后红,野草风前绿。
浩歌归去来,不辱在知足。
兰泽伤秋色,临风远别期。东城草虽绿,南浦柳无枝。直道岂易枉,暗投谁不疑。因君问行役,有泪湿江蓠。
落日不可尽,丹林紫谷开。
明明远色里,历历暝鸦回。
涧边蟠木岁时深,更著华亭倚翠阴。风下四山蛟起舞,洞中搅动蛰龙心。
柳短闲莎长,春风触处狂。蝶飞遗剩粉,莺过炙新簧。
银榼频倾酒,金炉满爇香。可容穷阮籍,一恸绮罗旁。