整驾欲南鹜,乃复送公舟。
公行民所瞻,原言勿淹留。
向来秉事枢,正色有忠谋。
坐觉国势尊,已验权网收。
如何霖雨泽,偏使及南州。
新春紫诏下,闻者宽百忧。
谁长今重镇,百万宿貔貅。
控江抚长淮,声势接上流。
吾皇志经略,此地合绸缪。
不应万全策,岁月空悠悠。
先当植本根,次第施良筹。
未闻欲外攘,而乃忽内修。
幕府方宏开,人才要旁搜。
可不念葑菲,惟当别薰莸。
留钥岂淹久,即归侍前旒。
尽舒医国手,调瘵会有瘳。
还忆遐荒守,时能寄音不。
南瞻庐阜北淮山,下有长江万顷寒。
往事无边随去浪,西风有客傍阑干。
谢庄初起恰花晴,强侍红筵不避觥。久断杯盂华盖喜,
忽闻歌吹谷神惊。褵褷正重新开柳,呫嗫难通乍啭莺。
犹有僧虔多蜜炬,不辞相伴到天明。
竹林花萼尽英耆,入洛行窝又一时。各有声名传日下,相看杖履趁春期。
老人南极占星聚,雅集西园入画宜。乡望家祯成国故,从来此会独标奇。
凤城寒色。正昨宵冻涩,西楼残笛。碾碎玉街,树树冰纹待堪摘。
云物今朝倦数,知冷入、郊坛吟笔。笑尽日、熨遍炉熏,清梦滞茸席。
香国。万花寂。问早萼怨红,半庭烟积。箭虬漫泣。瞥眼东风动遥忆。
销尽羁怀几许,白战斗、尊中春碧。便九九、图遍也,绮寮伴得。
吴蓬载玉。记拥蓑画里,烟溆曾宿。一片湖云,色换千山,风尖碎了横竹。
春魂飞堕梅花畔,更那辨、枝南枝北。话梦痕、却在寒波,伴我倦鸥清独。
无赖长安滞旅。打窗听细响,丝鬓摧绿。添线光阴,容易黄昏,耿耿青灯深屋。
还愁入指冰弦脆,变激楚、幽兰新曲。只晓帘、清苦西峰,待把冻蛾烟幅。
婪尾筵开倍惜春,蓬莱清浅早扬尘。梦馀北海编新录,岭外东坡感旧因。
却听红牙多换羽,难逢白发尚联茵。摭言漫与添新话,朝士贞元更几人。
露铅欲滴。照小池静影,亭亭枝立。耐暑玉肌,出水清凉总如拭。
摇曳风裳淡冶,宜对我、山人衣白。看尽日、有恨无言,幽思入吟笔。
岑寂。众香国。便证与静因,供佛初折。闹红尽涤。端合芬陀署禅室。
一向茶烟榻畔,浑未觉、西风消息。甚处素心伴杳,涉江暗忆。
珍片翠。诗龛故事堪记。朱研露滴自髫年,舐毫万纸。
著书日月冷槐厅,白头还伴清秘。
话坛坫,亲棐几。石交几许盟缔。烟林一角小西涯,甃荒旧里。
半圭墨沁手摩挲,紫云余晕犹腻。
玉堂梦影叹逝水。想风流、前辈追拟。更有铁函心在,向区区、耐著名山身世。
谁识铅痕蟾蜍洗。
平日江干过,南屏首重回。
不妨图里见,曾是梦中来。
近市楼台逼,高城鼓角催。
老年知涉世,临事却衔枚。