重重烟霭望中收,渔网参差古渡头。木叶凋时孤雁远,月华高处一桥浮。
谢公屐冷山无恙,白傅船空水自流。话尽凄凉十年泪,秋风残醉卧南楼。
雪峰道底曾知有,已落曾郎陷虎机。若也诸人得受用,何须二子下针锥。
漫天白雪无端现,佛室夜艾乌更啼。
相逢解颐足自慰,勿语俗子念心携。
阴阳有常职,代御不可并。
一气或错缪,愆伏相寇兵。
惟时四月交,南国厌久晴。
风师挟帝令,呼号肆徂征。
云师畏推逐,蓄意不敢争。
雨师旷厥官,所苟朝夕生。
黄尘暗如雾,掩彼日月明。
帝眷一昔回,旱议沮莫行。
番然需膏泽,夜半来雨声。
黎明纵遐眺,沟浍各已盈。
青秧散广亩,白水涵孤城。
耕夫欣有托,水鸟飞且鸣。
乃知化工妙,悠然信难名。
行矣耘我穑,岁终伫坻京。
汝南如一器,百千聚飞蚊。
终然鼓狂闹,啾啾竟谁闻。
议郎盛德後,清修继先芬。
未试霹雳手,低回从此君。
学官冷於水,虀盐度朝曛。
间蒙相暖热,破忧发孤欣。
君今又复去,冀北遂空群。
岂无一樽酒,谁与通殷勤。
大梁多豪英,故人满青云。
为谢黄叔度,鬓毛今白纷。
山居无别业,民俗半为农。
树杪开山阁,溪弯置水舂。
采薪朝候艇,乞火夜闻钟。
岁晏收卢橘,犹堪比户封。
瓶中海棠亦太剧,细小翠拥胭脂深。秾姿故薰欲醉眼,芳信暗传尝苦心。
偶逢一枝已自惜,若临全树更须吟。花时不道天无意,一日常横半日阴。
中洲未归客,伫立赤花洲。日动绿槐影,闻君骄紫骝。
绛纱傅郑子,黄石待张侯。肯以青云器,随余汗漫游。
巾屦翛然一钵囊,何妨且住赞公房。却嫌宴坐观心处,不奈檐花抵死香。
肯续高人传,能分鼎足无。烦君添一个,为我壮全吴。
正学非谋士,清吟岂钓徒。须知而祖意,断不在莼鲈。