贡禹怀书日,张衡作赋辰。杏花开凤轸,菖叶布龙鳞。
瑞麦两岐秀,嘉禾同颖新。宁知帝王力,击壤自安贫。
曲池朝下雁,幽砌夕吟蛩。叶径兰芳尽,花潭菊气浓。
寒催四序律,霜度九秋钟。还当明月夜,飞盖远相从。
卧病茅檐雨色低,出门羸马恨深泥。墙头腐草飞丹鸟,屋角枯桑长树鸡。
嫠妇无衣中夜泣,寒螀催梦五更啼。连村黍麦漂流尽,客里令人思转迷。
闇闇积雨浸城皋,四望平畴白浪高。太息人材无董贾,可怜经济属萧曹。
山东璧马祠河伯,海上旌旗拥贼壕。燮理自知廊庙贵,腐儒忧国谩心劳。
日夕多鸟雀,桑麻亦扶疏。烟火四五家,依依久同居。
是时雨新足,野水明四渠。儿童呼黄犊,散漫来近墟。
老翁已辛苦,入夜归田庐。月出犹未眠,相与尽村沽。
今秋有租税,当春力犁锄。
陌上青裙跣送茶,篱根白发卧看家。
山禽不语檐阴转,一树轻风落柿花。
卧疴云林下,寂寂谁与君。
高风下木叶,泠泠晚窗虚。
忽思往代事,聊披案上书。
始得暂欣然,稍久叹以吁。
冲冠或愤激,反袂还欷嘘。
拊卷忽自叹,毋乃狂且迂。
此何豫尔事,况复千载余。
来今正绵绵,尔心复何如。
有怀不自展,乃挟冰炭俱。
因此得冲静,万念悉扫除。
岩花吹幽香,清酒堪满壶。
且复举一觞,冥然聊自娱。
一编香雪,剔寒灯坐,滴泪翻阅。风流词客安在,却愁闲杀,世间花月。
剩有酒炉痴叔,对丽制凄咽。赏心处、团扇标题,已矣郴江句应绝。
前尘影事分明说。是夕阳、小院生周折。紫兰香径孤冢,费尽了、梦花鹃血。
零落青衫,更没人知,便冷吟骨。算祗赖、红袖怜才,地下相携挈。
细柳营基锁绿苔,万花新种小亭台。
芙蓉喜见江南客,故向西风一夜开。
沉香亭北何时去,饭颗山前瘦一生。已悟本心元有道,可能浮世便无名。
江梅索笑何郎句,秋菊餐英楚客情。天意未教头白尽,合应留取短长檠。