公子敬爱客,终宴不知疲。
清夜游西园,飞盖相追随。
明月澄清景,列宿(xiù)正参(cēn)差(cī)。
秋兰被长坂,朱华冒绿池。
潜鱼跃清波,好鸟鸣高枝。
神飚(biāo)接丹毂(gǔ),轻辇(niǎn)随风移。
飘飖(yáo)放志意,千秋长若斯。
子桓公子敬爱众宾客,宴饮终日都不觉得疲累。
寂静的良夜又去西园游玩,车盖亭亭如飞地前后追随。
明月洒下如练的清光,天上的繁星稀疏辉映。
秋兰丛生于斜斜的长坂,芙蓉遮满了一池渌水。
清波上跃出水底的游鱼,树枝间传来鸟儿的啼声。
大风吹动红色的车轮,马车在风中奔驰如飞。
我们纵情遨游,逍遥自在,好希望能这样过一千年。
公宴:群臣受公家之邀而侍宴。公子:这里是指曹丕。敬爱:一作“爱敬”。
西园:在邺城(今河北临漳)西。一说指玄武苑。飞盖:轻便行进飞快的车。
景:指月光。列宿:众星。参差:不齐的样子。
被:覆盖。长坂:斜坡。朱华:指芙蓉,即荷花。冒:覆盖。
飚:回风。丹毂:用红色涂饰的毂。毂,车轮中心的圆木。辇:古代人拉的车,后多指皇室和贵族所用的车。
飘飖:随风飘动。这里用来形容逍遥、游乐。千秋:千年,意思是一辈子。若斯:如此。
挟才胜德世所薄,宁我负人天可欺。士之言行苟如此,圣经贤传将奚为。
茭尾蒲芽新水足,沙暖小桃红夹竹。
谁家燕燕倦东风,戢翼画梁春睡足。
螭头舫子载醽崿,勿惜千金买词曲。
明朝风雨蔽九川,千里江南芳树绿。
晴川渺渺停春水,怪石峨峨插乱山。
最爱夕阳烟寺里,千株古木伴僧闲。
明月满大堤,荡舟湖水西。桨牙鸣浪碎,船尾拂花低。
绿鬟湿香雾,红袖罥芳泥。采莲不得藕,空妒鸳鸯栖。
并倚两娇娆,人呼大小乔。腕松红玉钏,钗亸紫金翘。
公瑾应同调,孙郎早见招。独怜铜雀瓦,风雨夜萧萧。
彩毫漆点新蝉翼,奚墨云磨旧马肝。月落小窗琼佩冷,梦回孤枕玉钗寒。
荼蘼架雪香生宴,么凤笼烟醉倚阑。笑我一春长闭户,柳花填巷卧袁安。
白门楼下兵合围,白门楼上虎伏威。戟尖不掉丈二尾,袍花已脱斑斓衣。
捽虎脑,截虎爪,眼中视虎如猫小。猛跳不越当涂高,血吻空腥千里草。
养虎肉不饱,虎饥能噬人。缚虎绳不急,绳宽虎无亲。
座中叵信刘将军,不纵猛虎食汉贼,反杀猛虎生贼臣。
食原食卓何足嗔。
乱云深处出双尖,环列冈峦具尔瞻。石发栉风分翠鬒,岩泉透日下珠帘。
露寒仙肘声容见,云护禅衣法律严。喜共清游归路晚,绿阴亭槛草纤纤。
阳月随阳雁,遥从塞上来。
北人江北望,不见陇头梅。
坐下杨朱泪,吟为庄舄哀。
聊传数行札,千里送君回。