霜冷汀洲云冷波,水中花撒小银杯。花似水仙人似玉,醉看明月不知回。
花头碎剪玉玲珑。学白莲开不学红。花意怯春闲帖水,人心逐絮乱随风。
迢递。移得根枝自天际。烂熳新红如醉。云艳摇芳砌。
开落长春得意。朵朵还扶日。风露不禁沽滴。苔径空怜惜。
落叶卷风雨,客愁仍去年。背镫三峡水,欹枕九江船。
预想他时话,须妨此夕眠。南湖烟翠色,应湿草堂前。
众峰飞舞到兹城,似与游人相送迎。丘壑收来胸次有,烟霞放去眼前明。
墨池淡淡流残沈,蕺草荒荒袭旧名。我与越山无一面,不知何故便情生。
独坐一庭空,凉生夜不同。鸟归风谡谡,树转月悤悤。
影到三更后,鳌潜万籁中。怪来清到骨,积水浸吾躬。
寂寞穷秋对落英,柴门深曲隔车声。君平卖卜空身世,梅福为佣变姓名。
四海岂忘鸿鹄志,九州潜听蛰龙鸣。天涯处处同芳草,留待王孙伴客程。
韶华荏苒岁方新,相对城南莫厌频。故里虽遥忘作客,广文强半是交亲。
青云任奋天池翼,白首重逢海国春。到处春盘供苜蓿,深杯聊醉落花辰。
晴日开长至,招欢池馆中。欣逢梅蕊发,赏趁菊花丛。
乐事兼文酒,偕游杂冠童。言寻莲社会,远蹑竹林踪。
放诞同咸籍,清谈过浑戎。行觞严赏罚,坐隐决雌雄。
有约言终践,幽期月再逢。偷閒閒便得,发兴兴难穷。
大化如翻轴,浮生似转蓬。及时须作乐,此会莫教空。
况有邮诗约,相期雅兴浓。格随苏李古,体任柏梁工。
大雅沦亡久,新声耳目同。南园无旧泽,文献绝流风。
任此狂澜日,宜争砥柱功。倒戈甘钝器,拔帜让群公。
敏捷推年少,濡迟任老翁。且宽金谷罚,传览待诗筒。
宿雨霁丹晖,高天出翠微。花如新濯锦,草似偶含玑。
残雾凭楼宿,轻霞度阙飞。莺歌应满树,兰气渐通扉。