开编渺渺独愁余,竟此生平水月虚。清气盘旋仙露润,高怀飘逸绛云舒。
金泥恨未承家法,玉种欣能读父书。鸿爪祇今堪骥附,笛渔小草正相如。
积雪连旬晦,江空岁晏时。客途偏感慨,忍诵蓼莪诗。
急急回头。得得因由。物物更不追求。见见分明把个,般般打破优游。净净自然莹彻,清清至是真修。妙妙中间通出入,玄玄里面细寻搜。了了达冥幽。稳稳拈银棹,惺惺驾、大法神舟。速速去超彼岸。灵灵现住瀛
梦里依稀热泪流,每年今日独登楼。西川花落添新恨,北阙云深锁宿愁。
痛哭青年成白骨,绝怜碧血溅金瓯。前尘历历难忘却,浩气当时动九州。
山川初展国图宽,未识龙颜坐不安。
风动白髯旌节下,过时天子御楼看。
相感君臣总泪流,恩深舞蹈不知休。
初从战地来无物,唯奏新添十八州。
催修水殿宴沂公,与别诸侯总不同。
隔月太常先习乐,金书牌纛彩云中。
无人敢夺在先筹,天子门边送与球。
遥索彩箱新样锦,内人舁出马前头。
御马牵来亲自试,珠球到处玉蹄知。
殿头宣赐连催上,未解红缨不敢骑。
老作三公经献寿,临时犹自语差池。
私从班里来长跪,捧上金杯便合仪。
四海无波乞放闲,三封手疏犯龙颜。
他时若有边尘动,不待天书自出山。
胡马悠悠未尽归,玉关犹隔吐蕃旗。
老臣一表求高卧,边事从今欲问谁。
威容难画改频频,眉目分毫恐不真。
有诏别图书阁上,先教粉本定风神。
重赐弓刀内宴回,看人城外满楼台。
君臣不作多时别,收尽边旗当日来。
思亲有堂橘有轩,苔封石径无尘諠。持竿随处坐临水,抱瓮或时行灌园。
服鸟三冬止萝屋,凤雏五色翔薇垣。远道奔哀泪如雨,莫向月明重听猿。
生名师命其姓刘,自少轩轾非常俦。弃家如遗来远游,
东走梁宋暨扬州。遂凌大江极东陬,洪涛舂天禹穴幽。
越女一笑三年留,南逾横岭入炎州。青鲸高磨波山浮,
怪魅炫曜堆蛟虬。山cd讙噪猩猩游,毒气烁体黄膏流。
问胡不归良有由,美酒倾水炙肥牛。妖歌慢舞烂不收,
倒心回肠为青眸。千金邀顾不可酬,乃独遇之尽绸缪。
瞥然一饷成十秋,昔须未生今白头。五管历遍无贤侯,
回望万里还家羞。阳山穷邑惟猿猴,手持钓竿远相投。
我为罗列陈前修,芟蒿斩蓬利锄耰.天星回环数才周,
文学穰穰囷仓稠。车轻御良马力优,咄哉识路行勿休,
往取将相酬恩雠。
乍可望尘迎使者,何堪㩀案箠疲民。济南虽有如渑酒,准拟愁中过一春。
出处由来各有宜,他人何与强吟诗。千年只有陶彭泽,解印归来更不疑。
礼义生富足,为富或不仁。谁能如吴君,捐己以惠人。
开塾延师儒,聚书教比邻。岂徒名誉美,要使风俗淳。
人物方眇然,作养当及辰。文章虽致身,经术乃新民。
宣公相业著,辅子理学醇。二贤乡先正,千载德不泯。
吴君真盛举,勉哉继前尘。何当袭春服,从子语水滨。