事在可疑,有司难之。次子论列于朝,特封寿光县太君。诰词有蕴仁积善之褒,因采纶言以名所居之堂曰“积善”,日与亲旧歌酒为寿于其间,命族孙端礼作庆寿光曲,以纪一时之美。其词曰:
丹扆疏恩,庆闱受命,圣朝广孝非常。大邑高封,名兼寿考辉光。闾巷相传盛事,焕丝五色成章。崇新栋,天语荣夸,共瞻积善华堂。
灵龟荐祉,紫鸾称寿,千钟泛酒,百和焚香。况有新教歌舞,妙选丝篁。余庆从今沓至,看儿孙、朱紫成行。闻说道,贤德阴功,姓名仍在仙乡。
一星残烛照离堂,失计游心归渺茫。不自寻思无道路,为谁辛苦竞时光。九衢春色休回首,半夜溪声正梦乡。却羡去年买山侣,月斜渔艇倚潇湘。
度岁休笼闭,身轻好羽仪。白云□是伴,沧海得因谁。唳起遗残食,盘馀在迥枝。条风频雨去,只恐更相随。
黄金角黍照盘明,秋月弓湾斗彩赢。
应是君王方右武,内家仙子亦知兵。
朝是暮还非,人情冷暖移。浮生只如此,强进欲何为。
要路知无援,深山必遇师。怜君明此理,休去不迟疑。
地近仙岩日自长,短墙时度竹风凉。楼头古木禁秋雨,槛外危峰倒夕阳。
高榻坐闻金奏响,小桥行近翠盘香。清谈况复陪贤达,始信他年未易忘。
处处征胡人渐稀,山村寥落暮烟微。门临莽苍经年闭,身逐嫖姚几日归。贫妻白发输残税,馀寇黄河未解围。天子如今能用武,只应岁晚息兵机。
满庭多种药,入里作山家。终日能留客,凌寒亦对花。海鸥过竹屿,门柳拂江沙。知尔卑栖意,题诗美白华。
泽国鸿雁集,衡门风雨深。斋居抱行素,恻恻感秋吟。
久怀延陵风,高驾幸过临。惠然襟期合,孰云旷难寻。
既洁樽中醪,载拂床上琴。无言一会易,赖写千古心。
忆昔倾盖时,游集多朋簪。临觞忽不乐,感旧复慨今。
盛时不重来,白发苦相侵。斯文恐将坠,勖尔道自任。
三江多兰茝,地古饶云林。跂望信修阻,尚忆金玉音。
竹西歌吹古扬州,分与延陵第一流。
直节雪霜霜晓槛,虚心风月月明楼。
东南直道辉青史,朔北虚怀动玉旒。
立尽斜阳更新月,缠腰骑鹤此君游。