四时代序逝不追。寒风习习落叶飞。
蟋蟀在堂露盈墀。念君远游常苦悲。
君何缅然久不归。贱妾悠悠心无违。
白日既没明灯辉。夜禽赴林匹鸟栖。
双鸠关关宿何湄。忧来感物涕不晞。
非君之念思为谁。别日何早会何迟。
我静如镜。民动如烟。
事以形兆。应以象悬。
岂曰无才。世鲜兴贤。
苦哉远征人。飘飘穷四遐。
南陟五岭巅。北戍长城阿。
深谷邈无底。崇山郁嵯峨。
奋臂攀乔木。振迹涉流沙。
隆暑固已惨。凉风严且苛。
夏条集鲜澡。寒冰结冲波。
胡马如云屯。越旗亦星罗。
飞锋无绝影。鸣镝自相和。
朝食不免胄。夕息常负戈。
苦哉远征人。抚心悲如何。
颜不常朱鬓易斑,流光难驻两跳丸。
一年又是等閒过,百岁只消如此看。
把酒何曾长在手,种桃能得几凭栏。
痴人醉梦不知醒,日夜双鼎抵死攒。
茫茫塞月笼寒雾,万里征人不知数。
年少难消壮志多,精锐连营肃貔虎。
从军何日见军回,但见日日长淮雨。
烽烟散漫满路岐,边声飒飒秋风起。
天涯芒草马成群,放去弯弓乱飞舞。
夜深更听胡女歌,古来白骨多於土。
少年学骑射,勇冠并州儿。直爱出身早,边功沙漠垂。戎鞭腰下插,羌笛雪中吹。膂力今应尽,将军犹未知。
黄云雁门郡,日暮风沙里。千骑黑貂裘,皆称羽林子。
金笳吹朔雪,铁马嘶云水。帐下饮蒲萄,平生寸心是。
彩贴隃麋湿,屠苏琥珀浓。
夕阳犹猎日,午夜已春风。
青葱嘉树锁连甍,间忆东楼望远情。
禁壘晓烟浮旧色,御沟春水漱新声。
杯盘冷落留芳草,帘幕阴沈听乱莺。
汉殿未传红蜡烛,到家犹得趁沮明。