已向清山作隐沦,何随城市问比邻。浮生但觉江湖远,懒性终宜鹿豕驯。
青桂援来还有客,紫芝歌罢更怀人。结庐随处堪栖老,未必桃源是避秦。
边笳动地吹,铁衣寒未卸。
壮士冢累累,骨香千载下。
阮籍狂犹昔,嵇生体渐孱。苦无田二顷,幸有屋三间。
觅食原非易,浮萍尚未还。何时骑鹤背,一举到琅寰。
貂裘离阙下,初佐汉元勋。河偃流澌叠,沙晴远树分。
牛羊下暮霭,鼓角调寒云。中夕萧关宿,边声不可闻。
髯龚画马师曹霸,相见开元天宝年。水满曲江春草碧,何知蜀栈上青天。
去去去何住,一盂兼一瓶。水边寒草白,岛外晚峰青。
宿处林闻虎,行时天有星。回期谁可定,浮世重看经。
独上高楼上,客情何物同。孤云无定处,长日信秋风。
兄弟多年别,关河此夕中。到头归去是,免使叹洪濛。
名公作逐臣,驱马拂行尘。旧国问郧子,劳歌过郢人。
一川花送客,二月柳宜春。奉料竹林兴,宽怀此别晨。
祈禳致风雨,传说自古先。京师大旱连二年,地蒸热气如云烟。
林林嘉木尽槁死,毋论黍稷生秋田。武当真人张洞渊,为道有心如铁坚。
粗衣恶食夜不眠,两眼奕奕光射天。天子有敕丞相宣,诏君祷雨纾忧煎。
君坐默不语,奏达虚皇前。将吏驱蛟龙,雷电相后先。
童童雨脚昼夜悬,平地涌水如通川。稚禾出土芃芃然,小草大木争芳妍。
都人士女喜欲颠,谓君直是真神仙。我今为作喜雨篇,勒诸厓石千年传。
印留麋鹿野禽踪,
岩壑渔矶处处逢。
金谷晓凝花影重,
章台春影柳阴浓。
石桥羽客遗前迹,
陈阁才人没旧容。
归去扫除阶砌下,
藓痕残绿一重重。