晓来庭户外,草树似依依。一夜东风起,万山春色归。
冰消泉派动,日暖露珠晞。已酝看花酒,娇莺莫预飞。
彤云无际朔风高,万窍嘘声正怒号。梅径有香迷皓萼,渔舟堪画压洪涛。
樵家束桂邀行祝,村馆论钱吝薄醪。破腊莫嫌寒色□,会看禾黍满东皋。
天仙碧玉琼(qióng)瑶,点点扬花,片片鹅毛。
访戴归来,寻梅懒(lǎn)去,独钓无聊。
一个饮羊羔(gāo)红炉暖阁,一个冻骑驴野店溪桥,你自评跋,那个清高,那个粗豪?
碧玉琼瑶:形容雪的晶莹洁白。点点杨花:以杨花喻雪。片片鹅毛:形容雪片大如鹅毛。
雪梅懒去:这是孟浩然踏雪寻梅的故事。独钓无聊:这是用柳宗元《江雪》的“孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪”的句意。
羊羔:美酒名。
密密无声坠碧空,霏霏有韵舞微风。
幽人吟望搜辞处,飘入窗来落砚中。
寂寂袁安舍,柴门雀可罗。青毡无旧物,黄竹有新歌。
罢饮瓢仍弃,供吟笔旋呵。殷勤埽荒径,尚忆子猷过。
韩干画马古无匹,仇英复入曹霸室。弄笔偶成《出塞图》,英姿粉墨何萧瑟。
鞍马甲士无一同,百十垒峞装束雄。蔽亏掩映难悉数,马露顶踵入尻鬃。
边关日落千山红,半天飒飒旌旆风。飞鸟不敢近鸣噪,黄云惨澹横低空。
羽箭雕弧拥牙纛,誓将万里烟尘扫。壮士遨游今白头,可怜日月空中老。
愿借霜蹄骤且驰,追奔直过流沙道。
屋破寒无那,庭空雪已深。山川非旧观,松柏见贞心。
冻雀争遗粒,栖鸦点莫林。携琴访溪友,清兴忆山阴。
银花珠树晓来看,宿醉初醒一倍寒。
已似王恭披鹤氅,凭栏仍是玉栏干。
性本若浮云,因风逐处纷。
穿梅惊蕊落,乘柳讶花芬。
离合终成水,联翩似结纹。
虽难待明月,相对亦欣欣。
瑞雪落纷华,随风一向斜。地平铺作月,天迥撒成花。客满烧烟舍,牛牵卖炭车。吾皇忧挟纩,犹自问君家。