贤圣久寂寞,六籍无光辉。元气五百年,一合又一离。
男儿生其间,独往安可辞。邈哉舜与颜,梦寐或见之。
其人天下法,其言万世师。顾予独何人,瞻望空尔为。
年驰力不与,抚镜叹以悲。岂不在一生,一生良迟迟。
今复不鞭策,虚浪死勿疑。请回白日驾,鲁阳戈正挥。
北风万木正苍苍,独占新春第一芳。
调鼎自期终有实,论花天下更无香。
月娥服御无非素,玉女精神不尚妆。
洛岸苦寒相见晚,晓来魂梦到江乡。
二年江上见春归,预想重来我未回。
淹速世间谁料得,只应相遇且衔杯。
岁穷阴不解,短日过墙微。
幽鸟穿林小,寒乌啄树饥。
冰霜崖岭壮,烟火井闾稀。
老拙安闲倨,无心厌食薇。
靡靡春事退,寂寂夏日长。
日日骑马归,卧此北户凉。
官事幸休逸,甘为白头郎。
朝出暮还家,悠悠愧路旁。
所欣药物灵,颇觉疾病康。
幸免三已愠,敢希五馈浆。
难堪七有余,不过三已尝。
呼儿且粝食,贫固士之常。
暗空无星云抹漆,邑犬吠野人履霜。
岁云暮矣风落木,夜如何其斗插江。
屋头眠鸡正寂寂,野县严鼓先逢逢。
摩挲老面起构火,春色床头酒满缸。
春尽空馀白日长,枝头青杏已堪尝。人閒帘幕燕相语,风暖园林柳半黄。
病里不知时节换,老来都减少年狂。残风浊酒应堪在,更遣流莺送几觞。
如丝苣甲饤春盘,韭叶金黄雪未干。
旅饭二年无此味,故园千里几时还。
异方时节三巵酒,残岁风烟一惨颜。
曾奉龙旗典邦礼,岁穷祠祀少休闲。
神龙跃溟海,天地生云雷。猛虎啸深谷,大风山木摧。
灵物固有象,烈士自有怀。经纶万物理,上与圣哲偕。
三光鉴丹府,百神司形骸。举手奠山岳,挥霍云雾开。
功成不受赏,长揖归草莱。嗤彼鼎彝业,琐琐何为哉。
柏府辞朱绂,蓬山敝素襟。楼前得湖水,庭际散园林。
雾阁穿龙窟,风筝咽凤音。花时多酿酒,能费几黄金。