白发苍颜半醉醒,衣冠洛杜旧耆英。
谁能似此存高节,天欲留公相太平。
间裹看山心共远,老来读易眼增明。
年年四月初三夜,帘外一痕新月生。
万锸如云浚禹沟,荀卿桥畔舣行舟。
珠躔合照贤人聚,银汉无波海客留。
且作东山携妓乐,未应南浦送君忧。
辛夷花发春醅热,只俟郊原雨少休。
湾京旧霸统,气象比巴黎。宫馆皆严丽,林涂尽广齐。
柏灵嗟幼稚,伦敦狭模规。感慨邯郸市,今朝落泰西。
尘中事日生,拨剔且山行。
补被欣然出,登车趣便清。
奴收携蜡屐,客主带棋枰。
才过城闉外,耳要命无市声。
水浊不见石,云深欲无山。利欲酷似之,翳彼方寸间。
年来名利嗟已矣,如云过山石沈水底。不似庄生形槁木,心死灰,又不如瞿昙氏,面壁九年身不起。
物来自解鉴妍丑,事至常思见非是。始知至静可观动,是非妍丑皆从彼。
静中有乐我素谙,字我静能斯不愧。春花灿烂秋叶零,岁月奔驰老将至。
静能静能可若何,归全须究曾参旨。
滞雨春惟冷,端忧夜更长。曲肱思已乱,如面世难防。
捷报闻平寇,安书喜到乡。鹿门心未遂,谁与论行藏。
高台突兀燕山碧,黄金泥多土犹湿。晓日曈昽赤羽旗,燕王北面亲前席。
费尽黄金台始成,一朝拜隗人尽惊。谁知平地几层土,中有全齐七十城。
礼贤复雠燕始霸,遂与诸侯雄并驾。七百年来不用兵,一战轰然骇天下。
二城未了昭王殂,火牛突出骑劫诛。台上黄金少颜色,惠王空读乐毅书。
古来燕赵多奇士,用舍中间定兴废。还闻赵括代廉颇,败国亡家等儿戏。
燕子城南知几年,台平树老漫荒烟。莫言骐骥能千里,祇重黄金不重贤。
根为石所蟠,枝为风所碎。赖我有贞心,终凌细草辈。
独立长堤上,西风满客衣。日临秋草广,山接远天微。岸叶随波尽,沙云与鸟飞。秦人宁有素,去意自知归。
黑牙黑面不堪收,此等虫儿莫去求。
若得面肥头脚大,杜家名号玉锄头。