一自梁园失意回,无人知有掞天才。
汉宫不锁陈皇后,谁肯量金买赋来。
良朋投合真有时,十载闻名不相知。偶尔相逢杨子宅,剧谈浪谑忘还期。
晚合犹胜不相遇,倾肠倒腹忘新故。只道长同蓟北游,何意便向江南去。
君家别业冠江南,枕上青山滴翠岚。密竹繁花迷鸟径,交疏垒榥到鱼潭。
日高酒醒良宾集,翩翩手搦生花笔。险韵押传诗客和,新腔填付歌儿习。
锡泉酒美海螯肥,玉盏金盘列绣帏。颠狂肯问乌巾落,奋掷从教麈尾稀。
朝朝暮暮停车马,娇歌急管催三雅。杯放香泉月并流,曲度南楼云在下。
人生朝露复何疑,君归行乐正及时。醉月醉花从所好,听丝听肉讵言疲。
自歌自吟还自寿,身前之名身后酒。才绝画绝智亦绝,君家名士谁堪偶。
江南乐事难具陈,管领金谷须高人。曹霸丹青何足贵,终日坎壈缠其身。
自叹元非搏击才,海南归棹趁风回。一杯汤饼逢今日,独有河神献寿来。
重城萧寺虽留滞,野鹤由来性本闲。
寒磬终宵鸣竹院,虚窗尽日对秋山。
旋移怪石资吟赏,应有孤云共往还。
自笑红尘成底事,幽期长是负松间。
栖栖惯听鼓鱼声,心印相传第几灯。
江有白鸥閒似我,地惟苍藓懒於僧。
吟难用世皆东野,穷亦忧时祗少陵。
多谢故人相厚意,一笺当暑敌凝冰。
朱崖擅珍鸟,鹦鹉独专名。满庭榕叶春昼晴,飞来却向花间鸣。
三月蛮江春水绿,日斜还傍江头浴。弱羽翻风湿翠流,爪痕蹴浪珊瑚束。
间关更作断肠声,水流花落难为情。乌台使君午梦醒,隔帘细雨春冥冥。
家住东南最上游,一从束发侍宸旒。文兼钟阜古今秀,庆与秦淮日夜流。
盛业行刊千琬琰,馀威坐折万貔貅。伫看拜后恩荣异,槐鼎相联鲁与周。
天台邦公,善琴与诗,时称僧之雄。琴尽古意,诗得古风。
自云天圣景祐中,踪迹犹飘蓬。大淮南北,长江西东。
人之奇者必就见,景之胜者多游从。尔来五六载,不与当时同。
发白体且瘦,所适多疏慵。却担一枝筇,归老天台峰。
庙堂岂乏周公旦,累岁惊心海上波。昔日楼船人已矣,他年铜柱事如何。
诚斋老子虚怀久,西石先生□眼多。安得四郊烽火熄,山中击壤有余歌。
中堂高迢迢,下有三青槐。于时夏气清,新柔亦何佳。
流阴回绮疏,分绿凝缇帷。好鸟相和鸣,凉飙倏而来。
步庭玩芳景,始觉心怀开。古人迈种德,谅足希鼎台。
兹植有荣悴,令德无少衰。