此身俱是客,何处合为乡。雨后春山好,天晴昼日长。
三年穰下郡,一信赭陂阳。鸿雁非中泽,鸤鸠祇在桑。
日月不停如转车,匆匆还见岁其除。已行沙漠数千里,才得京华第二书。
一读令人喜不寐,万金于我实何如。遥知日月从三友,弟劝兄酬乐只且。
客袂只翩翩,家林何处边。
天寒愁远道,木落感衰年。
惨澹渔村日,凄凉雁渚烟。
秋来更多疾,空有梦归田。
吾闻浙江潮,涌撼世莫比。回流趣盐官,一射数百里。
海盐当其冲,适际东北趾。何年作长防,去郭数丈许。
叠石类悬崖,壁立瞰其涘。刳中实外障,高岸湮入水。
表里河海间,相隔才一指。譬如溃瓜形,皮好肉已毁。
潮来石奋角,潮缩石拔齿。时平渐离缺,风迅遽披靡。
工役岁无涯,漂荡日常耳。皇皇鱼鳖民,藐藐轩裳子。
剥床不及肤,解牛未得理。岂无达务才,遗我徒好语。
使君人中英,万物备一已。询咨度豁如,瞻顾心隐只。
秦鞭竟空谈,汉縆无用此。轩然巨鳌侧,坦若长坡迤。
罅漏互蔽亏,力势相并倚。盈不与潮斗,缩不随浪委。
肉厚骨不疏,腹饱背复偻。何期既倒阔,忽见急流砥。
但恐述者能,不类创智美。速成功易隳,举重力易弛。
安得百使君,历岁如大禹。
池上静难厌,云间欲去晚。忽背夕阳飞,乘兴清风远。
修篁百个静无埃,忆共山僧竞日栽。夭矫翠虬身欲化,婆娑青凤尾全开。
风含爽籁依朱槛,月镂青阴覆翠苔。曾为檀栾冲雪看,玉枝相亚晓皑皑。
不见林宗面,先抠孺子衣。名祠瞻俎豆,绛帐想光辉。
洗砚池空在,藏书室已非。藓碑摩读罢,悽恻欲归依。
咫尺不得见,心中空嗟嗟。官街泥水深,下脚道路斜。
嵩少玉峻峻,伊雒碧华华。岸亭当四迥,诗老独一家。
洧叟何所如,郑石唯有些。何当来说事,为君开流霞。
山中有逸民,峨冠大布衣。悠然对松菊,饮酒和陶诗。
落落忘世事,嬉嬉如小儿。超然慕太古,犹将问庖羲。
篱外清阴接药栏,晓风交戛碧琅玕.子猷没后知音少,粉节霜筠漫岁寒。