再造男儿事,区区属妇人。时当初涉难,产入亦俱身。
心绝寒灰后,恩回朽木春。嗣禋牲豆洁,复夺鹊巢新。
岂谓□无政,犹闻与乱臣。柳门存一脉,蔗境脱千辛。
今已不可作,潜光在翠珉。
将课司天历,先观近砌蓂.一旬开应月,五日数从星。
桂满丛初合,蟾亏影渐零。辨时长有素,数闰或馀青。
坠叶推前事,新芽察未形。尧年始今岁,方欲瑞千龄。
大悲心上流出底,呼为切脚若为评。
不知切脚什么字,写不成兮呼不成。
依依稀稀如半月,髣髣髴髴若三星。
分付老昭诸善士,生生世世寿康宁。
我欢常在梦,无心解伤别。千里万里人,祇似眼中月。
南地随缘久,东林几岁空。暮山门独掩,春草路难通。
作梵连松韵,焚香入桂丛。唯将旧瓶钵,却寄白云中。
我欲长生梦,无心解伤别。千里万里心,只似眼前月。
昔闻董糟丘,尝为李白天津桥南造酒楼。人间二子不可见,唯有杰句挂余心肺烂烂珊瑚钩。
长安风沙住不得,南归再卧苏台秋。泊舟济阳城,买酒销客愁。
登楼拜先生,进爵浇黄流。知章不语先生笑,飞花乱扑过楼头。
金陵更无凤凰游,岳阳莫将黄鹤留。乡关浮云蔽落日,题诗却寄施湖州。
余为先生牛马走,湖州乃是贺老俦。西塞山,杜若洲,与尔相期钓鳌去,千年江海同悠悠。
有客传佳句,乍闻洗耳边。无缘枫树地,共醉菊花天。
乱后空文藻,归来没挟烟。独怜双鬓里,不似旧时玄。
凤凰山对凤凰台,曳屐攀援破紫苔。长堑当年称地险,石门终古向天开。
孤帆云尽横江去,九镇春深细雨来。莫望长安愁日暮,乡关乘兴且徘徊。
暮云残雨望觚棱,忆掌丝纶佐中兴。新种柳槐春夹道,偶临凫雁夜张灯。
酒人刻烛思高适,仙侣移舟愧李膺。东阁祗今成马厩,知君未忍薄孙宏。