杏园芳草雨霏霏,亟折千秋卷画旗。自过清明多病酒,不知花落到荼蘼。
百花深处小危楼,千步苍苔到叶舟。
一夜楚江寒食雨,离人白尽未归头。
人无别意天将妒,诗有余音辍又吟。官舍传钞吏腕脱,平阴勇爵子先鸣。
由来已狎江潭险,此去空闻风雨声。蓐食卷单方侍发,世情一为叩先生。
老屋欹斜一径幽,广文教授足风流。人间星宿犹无状,腹痛经过八角楼。
天弧夜射青麟死,天下诸侯庆牛耳。
完璧城边走赵人,击缶台畔闻秦声。
池中夜浸一片月,年年草绿春风发。
猛将鞬腰取豹韬,牧童扣角来狐窟。
我亦乾坤一腐儒,杖藜时访白云居。故人不入江海梦,道士空惊世俗书。
箫史凤归云缥缈,刘郎桃在雨扶疏。当年亲见东风事,杨柳丝丝二月馀。
江东遥遥八千骑,大战小战七十二。
刘郎晓鞭天马来,踧踏长安开帝里。
子婴已降隆准公,君王置酒鸿门东。
张良已去玉斗碎,三月火照感阳红。
绣衣归来日将夜,可惜雄心天不借。
当时已失范增谋,尚引长戈到垓下。
刁斗乍急营垒惊,夜深旗尾秋风横。
玉帐佳人不成梦,月明四面闻歌声。
拔剑相看泪如雨,我作楚歌君楚舞。
明朝宝马一声嘶,江北江东皆汉土。
貂裘离阙下,初佐汉元勋。河偃流澌叠,沙晴远树分。
牛羊下暮霭,鼓角调寒云。中夕萧关宿,边声不可闻。
春气融融杨柳阴,黄鹂枝上弄清吟。携柑载酒人何处,孤负东君一片心。
翳云埋空日色黄,一龙一蛇间相将。
指天有约公莫舞,后入者臣先者王。
此日鸿门判生死,战场咫尺华筵里。
汉王若失我为禽,宝玦无光玉剑起。
覆卮壮士怒酒醺,芒砀山北愁归云。
一双玉斗正飞屑,汉王间道驰至军。