驿楼枕回洲,湍汊声活活。
霜芦花犹泛,烟柳叶渐脱。
月出凫雁鸣,孤艕寒江阔。
酒缘风力退,诗苦真景夺。
何处寄相思,浮云楚天末。
千村亭榭酒旗杨,收尽山光与水光。
风物到来城郭闹,杖头随处去休忙。
忙忙终日暂谈玄,便听闺房恶骂传。
郎婿已灰题柱志,亲闱曾教断机贤。
红颜如朔雪,日烁忽成空。泪尽黄云雨,尘消白草风。
君心争不悔,恨思竟何穷。愿化南飞燕,年年入汉宫。
今日狂风揭锦筵,预愁吹落夕阳天。闲看红艳只须醉,
谩惜黄金岂是贤。南国好偷夸粉黛,汉宫宜摘赠神仙。
良时虽作莺花主,白马王孙恰少年。
楚州五邑口百万,扰静尽系太守公。政由吏人民乃扰,政由太守民气通。
安土乐生善民欲,恶民惟欲与吏同。太守无能不戢吏,精力不给吏乃庸。
两狱百间塞有罪,有耳未闻一日空。晋昌唐公名世后,清风素节为时宗。
五更三点运精思,众人安寝吏计穷。百姓小妄赦不罪,庶几小屈能自致。
五邑来者初亦汇,久而官悚吏皆畏,虽欲呼之亦不至。
乃知狱空空有理,百万无冤无枉吏。来者迎刃无留滞,赦来两狱久无事。
太守政声既如此,廉车旁午目所备。胡不剡章上天子,追风早来促公起,去入省闱或使指。
吏皆欲去民欲留,我祝公去岂同吏,长坂大车程万里。
故园溪上雪中别,野馆门前云外逢。白发渐多何事苦,
清阴长在好相容。迎风几拂朝天骑,带月犹含度岭钟。
更忆葛洪丹井畔,数株临水欲成龙。
文章自昔为难事,词赋于今岂易工。入室升堂方尽善,取青配白漫称雄。
师资未省逢勍敌,衡鉴应宜探古风。顾我平生章句学,强谈文律愧空空。
羽猎罢长杨,宸游入未央。鸾开双画扇,鹤舞百霓裳。
玉盏琼花露,金盘紫蔗霜。长门谁闭月,流影在仓琅。
望幸影娥池,微吟纨扇词。露盘迎月早,宫漏出花迟。
佩杂銮和响,云连雉尾移。君王肯时顾,从爱赵昭仪。