灵风吹坛毛发竖,老巫跳踉作神语。
千轮万马空中来,东海神君许行雨。
急酾椒酒祭神兵,黑旗鋋日阴云兴。
鼓声冬冬未彻鸣,纸钱灰湿天瓢倾。
须臾雨歇神归去,神鸦犹噪坛前树。
修竹千竿屋数椽,白云寒瀑挂岩边。就中若许添尘客,愿借山翁一榻眠。
江空不渡,恨蘼芜杜若,零落无数。还道荒寒,婉娩流年,望望美人迟暮。风烟雨雪阴睛晚,更何须,春风千树。尽城、落木萧萧,日夜江声流去。
日晏山深闻笛,恐他年流落,与子同赋。事阔心违,交淡媒劳,蔓草沾衣多露。汀洲窈窕余醒寐,遗珮浮沈沣浦。有白鸥淡月,微波寄语,逍遥容与。
天王不西狩,列国多游士。楚狂独何人,长歌向夫子。
慷慨凤德衰,当已胡弗已。晏岁草木蕃,吾道亦云否。
岐山鸟不至,吾已方自此。
一封丹诏下兰台,十载眉痕渐放开。迎养愿伸乌鸟志,莱衣好共锦袍裁。
十月山寒木叶稀,霜华未散古苔肥。药房深闭客何处,卧听空江老雁飞。
秋风一夜来桂湖,天香馥郁飘云衢。虹桥跨水水飞动,湖光如练烟中铺。
烟中词客数来往,三尺绿波摇画舫。双桨划破碧琉璃,白鹭惊飞时三两。
半山偃蹇露华泫,峭风吹花浮水面。游鱼吸水并吸花,树影亦为鱼吞咽。
桂树转东舟转西,树梢直与城堞齐。金栗飘香气郁葱,归鸦如墨酿霜啼。
桂叶冷云苍且碧,斜阳穿树红于血。花光黄晕真珊瑚,衬以粉墙成五色。
色映亭台生辉光,鸣筤深护清晖堂。阑干倒影池清浅,枯荷数柄留古香。
记得去年嬉好春,芳草如茵蹋软尘。风光转眼千万变,人生聚散等浮萍。
新诗吟罢酒频倾,与君小别心绪萦。不知明月几时有,冰壶一洗襟怀清。
隐者山林得静便,松风不动兴悠然。竟将尘事抛身外,只许泉声到耳边。
淡黄柳色小沙堤,昨夜微霜秋满溪。月晓风清人未到,藕香常在钓船西。
石上收纶坐,垂杨拂鬓丝。閒情与幽思,不复许人知。