翻翻霜叶飞还坠,寂寂风扉掩忽开。莫向尊前问僧腊,海门秋色逐潮来。
朝随秋云阴,乃至青松林。花阁空中远,方池岩下深。
竹风乱天语,溪响成龙吟。试问真君子,游山非世心。
山中人不见,云去夕阳过。浅濑寒鱼少,丛兰秋蝶多。
老年疏世事,幽性乐天和。酒熟思才子,溪头望玉珂。
风露萧萧易水旁,官居行部忽云亡。梦魂长绕黄金阙,归兴空怀绿野堂。
八座功名云路迥,两朝恩眷海波长。归来伉俪应同穴,双璧泉台耿夜光。
黔雷运天机,四气莽回互。始玩春载阳,欻见岁云暮。
孰知老境侵,转觉夙尚误。吾闻昆崙墟,上有不死树。
安得攀其条,奇龄傥能度。
春晴北郭访元龙,槐市依依柳径东。五夜书灯分太乙,十年诗案谢雕虫。
池塘倒影含云气,睥睨当轩送晚风。谷口未缘寻旧侣,孤尊湖海鬓双蓬。
露冕寻芳晓出封,淡桃细柳露华秾。人逢岁首春偏富,鸟啭枝头花正浓。
便遗佩刀来买犊,尽令编甲去归农。旬宣近喜民风胜,饱煖讴歌处处逢。
诸君并是风流客,殢酒微歌我不如。十载飘零浑一梦,百年问讯祗双鱼。
诗篇尚忆同趋省,组绶空怜共直庐。白发青袍吾独老,愧从扬子问潜虚。
秋风西北来,偃蹇坐茅屋。四壁无纤尘,当窗有书牍。
不问作者谁,启窗再三读。一读意已骇,三读见衷曲。
忆昔年少时,心志各有蓄。不意谬通籍,先君被薄禄。
朝夕望君起,如彼饥者谷。我已罢馆职,君方屧官禄。
味苦不可人,旋车亦何促。主上尧舜姿,旧章理当复。
平生稷契心,岂为世情覆。尚期谨药石,慰此百姓蹙。
予也素蹇劣,兹志每中熟。屡犯涵逊怀,几搆邪罔狱。
顾影苟不亏,于道果奚辱。山水性所嗜,喧恢岂吾欲。
屈指君归来,三年但忽倏。人生不满百,激励在初服。
可似山中人,忘机泛
适性即为乐,处安宁怨贫。客来遗我书,乃在泾水滨。
再拜读此书,道意何慇勤。昔为鸾与凤,今为参与辰。
相思千万端,缕缕难具陈。浮云蔽白日,游子殊苦辛。
道远行不易,戚恻伤我心。