项王高宴鸿门北,风云奔走天为黑。椎牛刺豹酒三行,谈笑戈矛生顷刻。
岂知天命非人谋,玉玦三提事何益。兴亡楚汉两干将,开辟乾坤双白璧。
喑呜漫说万人敌,隆准天人竟谁识。玉斗声中霸业空,乌江江水还流东。
苍山斜枕汉江流,自古东南重上游。巫峡秋声连戍角,洞庭月色在渔舟。
白云黄鹤悠悠思,落木啼乌渺渺愁。独夜悲歌形胜地,灯前呼酒看吴钩。
薰风短棹水粼粼,老鹤疏林寂不闻。
内史祠荒残碣雨,黄门书冷半堆云。
猎肠斜日分桑坞,驰道秋深走鹿群。
寥落一觞谁吊古,渔乡烟景客平分。
结屋俯清溪,萧然迥出奇。
书藏千万卷,梅浸两三枝。
入竹风声细,移花日影迟。
乐山仍乐水,何虑复何思。
菊有陶潜逸,兰无屈子悲。
娱情琴上操,遣兴局间棋。
对客频倾酒,临流剩赋诗。
要将閒度日,只恐道关时。
触目多幽致,留题总色丝。
细吟增敬羡,貂续匪佳辞。
跛跛鬓毛短,娟娟春日长。
繁花丽泽国,叠鼓掺渔阳。
唤婢理双屩,遣儿谋一觞。
惟知作寒食,那复问殊方。
石鼎官芽滑,铜盆井水凉。
有时拈拄杖,随意坐胡床。
涎涎定巢尾,咬咬求友吭。
篮舆元落眼,豆饭或撑肠。
楚柁连江色,淮天著雁行。
关侬五斗粟,老子复游梁。
五年三到此,门迳怪频移。
绝壁何年树,空廓异代碑。
微润生古濑,浮翠拥修眉,
煮茗谈时事,山僧总未知。
千门万户矗青冥,六国脂膏四海兵。
岂但此中非帝业,当时独更有儒坑。
官军应贼着红巾,苗獠来时更不仁。
若道南州无节妇,请看东海费夫人。
碧海出蜃阁,青空起夏云。瑰奇□怪石,错落动乾文。
长虹潜贯幽岩窟,绿烟更染秋波骨。不容俗眼觇神功,只向菱溪作灵物。
少室仙人领一麾,至诚发遍山中奇。雄雌亭亭两挺出,宛若碧玉含春漪。
朱栏碧甃拱山麓,翠雾彤霞掩幽谷。能将肤寸起清泉,几见峰前春雨足。
迩来新饰紫微宫,奇诡搜索林泉空。五色磊磊可补缺,三品往往惭收功。
紫衣使者御天敕,肯教閟此苍苔色。菱溪脱迹飞上天,回看幽谷空云烟。