西风易水长城道,老泞查牙马频倒。岸浅桥横路欲平,重向荒寒问遗老。
易水南边是白沟,北人为界海东头。石郎作帝从珂败,便割燕云十六州。
世宗恰得关南死,点检陈桥作天子。汉儿不复见中原,当日祸基元在此。
沟上残城有遗堞,岁岁辽人来把截。酒酣踏背上马行,弯弧更射沟南月。
孙男北渡不敢看,道君一向何曾还。谁知二百年冤孽,移在江淮蜀汉间。
岁久河乾骨仍满,流祸无穷都不管。晋家日月岂能长,当时历数从头短。
日暮途穷更著鞭,百年遗恨入荒烟。九原重怨桑维翰,五季那知鲁仲连。
只向河东作留守,奉诏移官亦何疚。称臣呼父古所无,万古诸华有遗臭。
蹀躞青骊马,往战城南畿。五历鱼丽阵,三入九重围。
名慑武安将,血污秦王衣。为君意气重,无功终不归。
前有浊樽酒,忧思乱纷纷。小来重意气,学剑不学文。
忽值胡关静,匈奴遂两分。天山已半出,龙城无片云。
汉世平如此,何用李将军。
陌上何喧喧,匈奴围塞垣。黑云藏赵树,黄尘埋陇垠。
天子羽书劳,将军在玉门。
风敲玉钩虾须垂,寒乌栖月万年枝。香薰翠被春宵冷,玉臂曲作珊瑚枕。
王氏席世宠,垂组驰朱轮。
五侯同日拜,四塞黄雾昏。
妖气徒勃勃,爵王各终身。
富贵若在天,祸淫真谬云。
门系钓舟云满岸,借君幽致坐移旬。湖村夜叫白芜雁,菱市晓喧深浦人。远水日边重作雪,寒林烧后别生春。不辞更住醒还醉,太一东峰归梦频。
一雨西城色,陶家心自清。山衔中郭分,云卷下湖程。公署闻流木,人烟入废城。难忘楚尽处,新有越吟生。
桃花春水木兰桡。
金覊翠盖聚河桥。
陇西上计应行去。
城南美人啼着曙。
桃花春水木兰桡,金羁翠盖聚河桥。陇西上计应行去,城南美人啼著曙。