好风送时雨,沾润浃荒蓁。布谷初鸣日,田家事事频。
稚子驱犊出,僯翁唤赛神。农时不可缓,岁计在于春。
幸免桔槔苦,敢辞东作勤。
腊尽初看秉钺行,春明已奏凯歌声。共言荒徼时将泰,喜见长缨事竟成。
蛮峒总知瞻北极,圣朝无复议南征。夜来风雨溪头急,疑是天河洗甲兵。
余视世间人,岂无兄及弟。荣瘁间同根,具迩殊廉陛。
式好任埙篪,名实不堪礼。宦达即齐名,参商逐旅邸。
闽海多贤豪,二老表林皋。诗书敦夙尚,水石美游遨。
友爱念弥笃,乡闾慕转高。辞荣乐丘贲,家声起誉髦。
令德宜寿岂,锦衣炫庭綵。同时荷紫纶,皇恩深若海。
锡服相辉鲜,素澹元无改。雏驹总凤龙,移忠未休怠。
粤徼已澄清,屏翰出江城。观风过海岱,齐鲁遍诸生。
风雨对床夜,池塘梦草情。教仕迭跻膴,黄发逮三旌。
昔我游宋中,惟梁孝王都。名今陈留亚,剧则贝魏俱。
邑中九万家,高栋照通衢。舟车半天下,主客多欢娱。
白刃雠不义,黄金倾有无。杀人红尘里,报答在斯须。
忆与高李辈,论交入酒垆。两公壮藻思,得我色敷腴。
气酣登吹台,怀古视平芜。芒砀云一去,雁鹜空相呼。
先帝正好武,寰海未凋枯。猛将收西域,长戟破林胡。
百万攻一城,献捷不云输。组练弃如泥,尺土负百夫。
拓境功未已,元和辞大炉。乱离朋友尽,合沓岁月徂。
吾衰将焉托,存殁再呜呼。萧条益堪愧,独在天一隅。
乘黄已去矣,凡马徒区区。不复见颜鲍,系舟卧荆巫。
临餐吐更食,常恐违抚孤。
死别已吞声,生别常恻恻。江南瘴疠地,逐客无消息。
故人入我梦,明我长相忆。恐非平生魂,路远不可测。
魂来枫叶青,魂返关塞黑。君今在罗网,何以有羽翼。
落月满屋梁,犹疑照颜色。水深波浪阔,无使蛟龙得。
五岭皆炎热,宜人独桂林。梅花万里外,雪片一冬深。
闻此宽相忆,为邦复好音。江边送孙楚,远附白头吟。
清晨蒙菜把,常荷地主恩。守者愆实数,略有其名存。
苦苣刺如针,马齿叶亦繁。青青嘉蔬色,埋没在中园。
园吏未足怪,世事固堪论。呜呼战伐久,荆棘暗长原。
乃知苦苣辈,倾夺蕙草根。小人塞道路,为态何喧喧。
又如马齿盛,气拥葵荏昏。点染不易虞,丝麻杂罗纨。
一经器物内,永挂粗刺痕。志士采紫芝,放歌避戎轩。
畦丁负笼至,感动百虑端。
戍(shù)鼓断人行,边秋一雁声。(边秋一作:秋边)
露从今夜白,月是故乡明。
有弟皆分散,无家问死生。
寄书长不达,况乃未休兵。
戍楼上的更鼓声隔断了人们的来往,边塞的秋天里,一只孤雁正在鸣叫。
从今夜就进入了白露节气,月亮还是故乡的最明亮。
有兄弟却都分散了,没有家无法探问生死。
寄往洛阳城的家书常常不能送到,何况战乱频繁没有停止。
戍鼓:戍楼上的更鼓。戍,驻防。断人行:指鼓声响起后,就开始宵禁。边秋:一作“秋边”,秋天的边地,边塞的秋天。
露从今夜白:指在气节“白露”的一个夜晚。
有弟皆分散,无家问死生:弟兄分散,家园无存,互相间都无从得知死生的消息。
长:一直,老是。达:到。况乃:何况是。未休兵:战争还没有结束。
鹧鸪啼后子规啼,更送新声渡海西。愿祝禽言成准卜,与圆佳梦到春闺。
三年变态无不有,世界非新亦非旧。前颠后仆人几何,新不能维旧难守。
此时独立苍茫人,诗且罢吟合呼酒。可怜磊块浇难消,谁能写向丹青手?
荷君诺我颊添毫,如何阁笔三年久?幸不障面羞彦回,更不函头哀㑌冑。
还我堂堂地做人,所贵完身成不朽。平生儒冠久自厌,长剑横腰衣短后。
不妨图我作老兵,天下于今武方右。乞君速践息壤言,勿使神龙空见首。