梨花吹雪渡清明,天亦那知倦客情。
一院春寒无看处,黄鹂欲诉不成声。
芳树啼莺絮乱飞,疾风吹雨送愁归。
梨花落莫还乡梦,麦粥凄凉展墓仪。
倦客忍听溪上曲,游人犹羽水边嬉。
西瞻太白家何在,拟托征鸿寄我衣。
故国千峰外,孤舟一水滨。
天涯未归客,江上欲残春。
雁去销魂久,花开坠泪频。
东风吹晚雨,芳草路边人。
田家喜雨足,邻老相招携。泉溢沟塍坏,麦高桑柘低。
呼儿催放犊,宿客待烹鸡。搔首蓬门下,如将轩冕齐。
今早神清觉步轻,杖藜聊复到前庭。
市声亦有关情处,买得秋花插小瓶。
苍苍大峨山,高标致青天。
西江走其下,东井躔其颠。
积此二仪气,锺为万古贤。
粤从扬马来,作者接项肩。
我家高阳氏,遂古已婵嫣。
爰及开府公,世德乃昭宣。
挺生六男子,如鳌海上连。
逢时供世用,报国或躯捐。
二季遇明主,皇极佐后先。
英芬播家国,余辉照山川。
咨予食旧德,一线千钧悬。
结发日砻砥,植节图贞坚。
龙飞四十春,先皇始招延。
绛侯正骄主,答策聊相镌。
无心得天下,人力何有焉。
有司矜其愚,置之龟列前。
先人既死城,□遭祸逾挺。
挈身归君父,叨沐登史筵。
是时嘉熙末,大臣私自便。
抗疏警其偷,侧目尤谗言。
未几孽嵩来,当国恣且专。
白发竝相议,一斥逾三年。
祁公俄入相,招我赤城边。
公寻薨于位,游老司陶甄。
蓄缩多畏忌,百壬闹煎煎。
汲黯又妄发,群厖益呀喧。
卧空百余日,遂棹严滩船。
偶乘浙东传,入手埋轮权。
南床有妇翁,出柙流馋涎。
劾章格不下,使者反归田。
流落经七载,那复凌翔鵷。
淳佑更化瑟,弓旌罗八缠。
例叨赤车使,收召湘江壖。
南宫甫逾月,遂玷蓬莱仙。
仍侍玉皇案,兼操金匮篇。
主恩海岳比,每欲输尘涓。
谢吴对持铉,国势如舟偏。
薰莸共一器,两党操戈鋋。
予与赵徐辈,放逐纷联翩。
吴公亦去相,国事堪潸然。
荏苒兵难作,扰攘纷戈鋋。
吴公再秉钧,首议贾生篇。
诸梁尚当路,公愿竟以愆。
亡何事大异,莱国冤南迁。
国忠乱天经,党祸何连延。
伤哉淳佑士,萧艾化兰荃。
腰金空照地,噤如秋后蝉。
嗟我亦何我,赵璧乃独全。
挂舌坐林间,嫠忧耿无眠。
一旦彗星出,应诏言数千。
历数蔡京罪,请收贾充权。
书遏不得上,龙髯已飞天。
尚有闻戒集,祠之未敢传。
其间朝阳吟,好事达湖弦。
几欲齿奸鈇,终肤陨深渊。
偃蹇逾十偾,冰山尚顽坚。
不学李拾遗,尽付酒家钱。
不学杜拾遗,穷愁诗自传。
圣涯浩无际,前路渺以绵。
且复系寸景,终予犀革编。
舜为天子皋为士,瞽瞍杀人执而已。
从来三尺天下平,析律二端真可鄙。
近闻编局荡巢穴,尽取鼠辈尸诸市。
布衣韦带三十余,笞配黥流动千里。
独遗太学四五士,但以奸京法从事。
秦相不重褒衣人,曷为忠恕而已矣。
乃知能掉三寸舌,极恶穷凶犹可恃。
大理得拜陶,汝曹应颡泚。
此君一日不可无,子猷笃爱心欢愉。延平官舍斩伐馀,稽山倦客心烦纡。
先生抛官南海来,胸中丘壑争崔嵬。笔端造化夺天巧,箨龙一夜惊春雷。
素绢团团剪秋月,愿染玄霜写幽绝。萧然便觉风雨生,顷刻清寒屏炎热。
昔时与可称绝伦,息斋近世尤逼真。我持此扇出门去,要使袜材咸萃君。
林木千重闭郡楼,西山浓翠去无由。
思量自古逃名者,多少清閒到白头。
西风易水长城道,老泞查牙马频倒。岸浅桥横路欲平,重向荒寒问遗老。
易水南边是白沟,北人为界海东头。石郎作帝从珂败,便割燕云十六州。
世宗恰得关南死,点检陈桥作天子。汉儿不复见中原,当日祸基元在此。
沟上残城有遗堞,岁岁辽人来把截。酒酣踏背上马行,弯弧更射沟南月。
孙男北渡不敢看,道君一向何曾还。谁知二百年冤孽,移在江淮蜀汉间。
岁久河乾骨仍满,流祸无穷都不管。晋家日月岂能长,当时历数从头短。
日暮途穷更著鞭,百年遗恨入荒烟。九原重怨桑维翰,五季那知鲁仲连。
只向河东作留守,奉诏移官亦何疚。称臣呼父古所无,万古诸华有遗臭。