翛然无限沧浪意,况有幽亭近水安。孺子有歌同鼓枻,故人无约共弹冠。
通宵云气侵衣润,六月波光入坐寒。惭愧东华尘土客,知谁来此一凭栏。
君侯夙夜爱民心,槜李重开颂好音。兵后州人无菜色,乱馀厅事有棠阴。
熊轓按部兵车息,燕寝凝香画戟深。走也门墙老宾客,尚哦云月在山林。
忆昔开元日,承平事胜游。贵妃专宠幸,天子富春秋。
月白霓裳殿,风干羯鼓楼。斗鸡花蔽膝,骑马玉搔头。
绣毂千门妓,金鞍万户侯。薄云欹雀扇,轻雪犯貂裘。
过客闻韶濩,居人识冕旒。气和春不觉,烟暖霁难收。
涩浪和琼甃,晴阳上彩斿。卷衣轻鬓懒,窥镜澹蛾羞。
屏掩芙蓉帐,帘褰玳瑁钩。重瞳分渭曲,纤手指神州。
御案迷萱草,天袍妒石榴。深岩藏浴凤,鲜隰媚潜虬。
不料邯郸虱,俄成即墨牛。剑锋挥太皞,旗焰拂蚩尤。
内嬖陪行在,孤臣预坐筹。瑶簪遗翡翠,霜仗驻骅骝。
艳笑双飞断,香魂一哭休。早梅悲蜀道,高树隔昭丘。
朱阁重霄近,苍崖万古愁。至今汤殿水,呜咽县前流。
铁马云雕久绝尘,柳阴高压汉营春。天晴杀气屯关右,
夜半妖星照渭滨。下国卧龙空误主,中原逐鹿不因人。
象床锦帐无言语,从此谯周是老臣。
中原千里志,西湖四尺坟。
长城忍自坏,神器凭谁分。
流血应为碧,涅背谩成文。
覆巢无全卵,谗锋射元勋。
英魄孰相友,涛江有伍君。
六宫禾黍千年恨,一片江山万古情。
明月不关兴废事,夜深还照石头城。
入关不守旧山河,汉用张良作网罗。垓下不知兵已合,夜深方讶楚人多。
长川几处树青青,孤驿危楼对翠屏。
一自上皇惆怅后,至今来往马蹄腥。
西塞山前水似蓝,乱云如絮满澄潭。孤峰渐映湓城北,
片月斜生梦泽南。爨动晓烟烹紫蕨,露和香蒂摘黄柑。
他年却棹扁舟去,终傍芦花结一庵。
旌旗不整奈君何,南去人稀北去多。
尘土已残香粉艳,荔枝犹到马嵬坡。