池水泠泠渌未深,丛篁低草背庭阴。晚来欲别龟鱼去,更向轩西独瞰临。
积雨柴门草色新,一经白首又青春。
也知性癖难趋俗,却喜身闲不属人。
冷食邻家将禁火,软泥门巷不生尘。
高怀谁肯同消散,放棹烟江采白蘋。
浮舟横大江。
讨彼犯荆虏。
武将齐贯錍。
征人伐金鼓。
长戟十万队。
幽冀百石弩。
发机若雷电。
一发连四五。
见说立春三日了,春光不见半分来。黄沙碛里风犹冷,青柳梢头眼未开。
旧事每于心上简,新诗旋向笔端裁。行行又记江南好,春酒初醒嗅野梅。
两年分手各西东,咫尺天涯万里同。有酒也孤秋月白,无诗空对夜灯红。
簿书俗吏尘埃里,恬退高人畎亩中。我爱西山亭子好,也应相伴醉东风。
小窗睡起觉衣松,怪底幽情似酒浓。立尽斜阳人不见,目随征雁到回峰。
沈约耽诗太瘦生,青门又作苦瓜行。谁知谷口酸相似,反恨蜂饴不世情。
王粲始一别,犹且叹风云。况余屡之远,与子亟离群。
如何持此念,复为今日分。分悲宛如昨,弦望殊挥霍。
行舟虽不见,行程犹可度。度君路应远,期寄新诗返。
相望且相思,劳朝复劳晚。薄暮阍人进,果得承芳信。
殷勤览妙书,留连披雅韵。冽洲财赋总,慈山行旅镇。
已切临睨情,遽动思归引。归欤不可即,前途方未极。
览讽欲谖诮,研寻还慨息。来喻勖雕金,比质非所任。
虚薄无时用,徘徊守故林。屏居青门外,结宇霸城阴。
竹庭已南映,池牖复东临。乔柯贯檐上,垂条拂户阴。
条开风暂入,叶合影还沈。帷屏溽早露,阶霤扰昏禽。
衡门谢车马,宾席简衣簪。虽愧阳陵曲,宁无流水琴。
萧条聊属和,寂寞少知音。平生竟何托,怀抱共君深。
一朝四美废,方见百忧侵。曰余滥官守,因之溯庐久。
水接浅原阴,山带荆门右。从容少职事,疲病疏僚友。
命驾独寻幽,淹留宿庐阜。庐阜擅高名,岧岧凌太清。
舒云类紫府,标霞同赤城。北上轮难进,东封马易惊。
未若兹山险,车骑息逢迎。山横路似绝,径侧树如倾。
蒙笼乍一启,磥硊无暂平。倚岩忽回望,援萝遂上征。
乍观秦帝石,复憩周王城。交峰隐玉霤,对涧距金楹。
风传凤台琯,云渡洛宾笙。紫书时不至,丹炉且未成。
无因追羽翮,及尔宴蓬瀛。蓬瀛不可托,怅然反城郭。
时过马鸣院,偶憩鹿园阁。既异人世劳,聊比化城乐。
影塔图花树,经台总香药。月殿曜朱幡,风轮和宝铎。
园桓即重岭,阶基仍巨壑。朝猿响甍栋,夜水声帷薄。
馀景骛登临,方宵尽谈谑。谈谑有名僧,慧义似传灯。
远师教逾阐,生公道复弘。小乘非汲引,法善招报能。
积迷顿已悟,为欢得未曾。为欢诚已往,坐卧犹怀想。
况复心所积,兹地多谐赏。惜哉无轻轴,更泛轮湖上。
可思不可见,离念空盈荡。贾生傅南国,平子相东阿。
优游匡赞罢,纵横辞赋多。方才幸同贯,无令绝咏歌。
幽谷虽云阻,烦君计吏过。
三鹤巢滇南,不知几千载。雪羽点苍山,丹砂照云海。
偶尔随长风,蓬莱访玄宫。摩天纵羽翼,忽到夷门东。
我在东门抱关里,心似閒鸥弄烟水。羡尔高翔天地间,恨不同乘白云起。
燕山北上黄金台,春晴雨足花正开。归来定受仙都诀,为问长生养化胎。