彊弩驱潮水为东,昔年此地识英雄。素车白马空明上,青盖红旗灭没中。
十万军声西塞月,三千鲲浪北溟风。乘槎有约终须去,见说银潢与海通。
气合论文地,魂销惜别筵。
离亭芳草外,飞盖落花前。
北阙旧通籍,南州先著鞭。
却诜丹桂早,莱子彩衣鲜。
侧耳聆佳政,成名及妙年。
因风能见忆,得句会须传。
筮仕聊栖棘,驽才阻泛莲。
交情期岁晚,会面数秋天。
莆水浮春树,桐城际暮烟。
龚黄真忝窃,末路共腾骞。
至日空相忆,何时复此来。
素书烦蜡炬,往事付寒杯。
梦破风惊竹,诗成雨绽梅。
江城低婺女,回首亦劳哉。
海山不见两螺青,但见横江展玉城。
动地鼓鼙飞屋瓦,刺天鬐鬣斗溟鲸。
拍浮未见群儿弄,借抛须令万楫迎。
俄顷日斜风欲定,向来元是一沤生。
薰风永日一帘垂,剥芡从容待晚炊。
举白且看边引满,汗青肖和叹无期。
昼思夜梦人非远,客附书来喜可知。
千里与公供一笑,何时相遇战低棋。
爱于瘦马上吟诗,孟浩然真更似谁。
雅称自将图画看,况君小笔胜王维。
韦郎五字继苏州,妙句难将尺璧酬。几度春风贫里过,十年乡国梦中游。
少陵剑外犹漂泊,太史周南久滞留。闻道王师方转战,五湖何日遂归舟。
草深树密不见溪,但闻地底溪声回。
忽从山口渡流水,始知此溪山北来。
神光三拜,菩提达磨。老安平生,一破灶堕。东山病汉,石个什么。
信笔写出,不勘自破。丹山雏凤九苞文,海坛犬子似驴大。
未暇住为岩穴主,尚堪行作水云僧。宾头诺讵诸尊者,久在峰头望我能。
把住如何却放行,明头暗合暗头明。丰干冷坐寒山笑,二月青田春水生。