细草春来绿,闲花雨后红。思君不能见,惆怅画楼东。
春隰荑绿柳。
寒墀积皓雪。
依依往纪盈。
霏霏来思结。
思结缠岁晏。
曾是掩初节。
初节曾不掩。
浮荣逐弦缺。
弦缺更圆合。
浮荣永沉灭。
外随夏莲变。
态与秋霜耋。
道迫无异期。
贤愚有同绝。
衔恨岂云忘。
天道无甄别。
功名识所职。
竹帛寻摧裂。
生外茍难寻。
坐为长叹设。
雨后江上绿,客愁随眼新。桃花十里影,摇荡一江春。
朝风迎船波浪恶,暮风送船无处泊。江南虽好不如归,老荠绕墙人得肥。
竹篱寒食节,微雨澹春意。
喧哗少所便,寂寞今有味。
空山花动摇,乱石水经纬。
倚杖忽已晚,人生本何冀。
忆看梅雪缟中庭,转眼桃梢无数青。
万事一身双鬓发,竹床欹卧数窗棂。
五年元日只流离,楚俗今年事事非。
后饮屠苏惊已老,长乘舴艋竟安归。
携家作客真无策,学道刳心却自违。
汀草岸花知节序,一身千恨独霑衣。
含风宛转玉儿家。十丈游丝绾日斜。车驾六萌迎窈窕,蝉纱雾縠罩非花。
绿杨枝外是天河。梦掐仙音梵谱和。识得人间离索苦,玄霜捣尽误姮娥。
人柳三眠出汉宫。酣春沉醉九微风。铜驼荆棘铜仙泪,一样凄凉似梦中。
金水河边锦里傍。一渠春酒压鹅黄。砑笺渲染桃花色,十样离诗彀断肠。