调羹商鼎愧非才,孤负百花头上开。夜半西湖空有梦,月明谁见鹤飞来。
欲入卢家白玉堂,新春催破舞衣裳。蝶衔红蕊蜂衔粉,共助青楼一日忙。
晴明寒食好,春园百卉开。彩绳拂花去,轻球度阁来。
长歌送落日,缓吹逐残杯。非关无烛罢,良为羁思催。
郡中卧病久,池上一来赊。榆柳飘枯叶,风雨倒横查。
督府争传破虏名,锦衣户侯风骨清。老鹰之雏信自别,萧洒况复人中英。
宝刀卧襡弓挂壁,辞翰空耽颇□
为怕缁尘染素衣,冻痕封蕊放春迟。
月来忽送阑干影,春到不分南北枝。
啼梦翠禽依树宿,断魂玉笛隔花吹。
任他万片随风去,须有青青呀底时。
梦想幽芳无处寻,相逢依旧岁寒心。
要看叶底玲珑玉,休折枝头蓓蕾金。
清晓风霜和艳冷,黄昏庭院觉香深。
扬州一树春多少,殢得何郎瘦不禁。
塞上逢寒食,郊园此重临。一时行乐意,万室欲春心。
节物随人好,风光得处深。只思民尽适,守鬓忘霜侵。
山路何曾倦,官程幸不赊。片云无定雨,香草逐时花。
暑序秋天气,农居古室家。乡关勤一望,峰翠列高牙。
午寝忘讥刺,閒居杜送迎。雨泥双燕下,烟垄一犁耕。
座入山光迥,门连野色平。吟馀仍兀坐,谁与战楸枰。
园林都未觉春风,蓓蕾枝头茁小红。
要识十分清绝处,暗香疏影月明中。